بغض قلم ❥ .. (نسخه یازدهم)

[[ SouL ]]

وقتی  در شرایط دشوار ،
تنگنا ،
و در کابوس های زندگی لبخند میزنی
و هیچ خود را دل نگران نمیکنی  ،
یعنی بزرگ شده ای !
وقتی بار سنگین مشکلاتت را خودت به تنهایی به دوش میکشی
و انها را با کسی شریک نمیشوی ،
یعنی بزرگ شده ای !
وقتی خودت را فراموش میکنی
و تنها دغدغه ات خوشحالی اطرافیانت است ،
یعنی بزرگ شده ای !
وقتی پاییز وار ،
 با وجود خستگی روحی وجسمی،
با وجود بغض سنگین ک دیگر رفیق همیشگی تو محسوب میشود
اما کنار دوست و همدمت لبخند میزنی ،
یعنی بزرگ شده ای !
وقتی آیینه های زندگی همه کدر و کثیف شده اند
اما تو هنور سعی میکنی خودت را واضح ببینی ،
یعنی بزرگ شده ای !
وقتی  تصمیم میگیری بزرگترین هدف زندگی ات ،
یا بهتر بگویم ،
کل زندگی ات ک فقط قرار است یک بار تجربه کنی ،
همه برای برادر یا خواهر کوچکترت باشد ،
همه برای موفقیت او باشد ،
یعنی بزرگ شده ای !
تو بزرگ شده ای ک خودت را فدا میکنی ..
تو بزرگ شده ای ک  دیگر از شکست های افسانه ای نمیترسی ..
تو بزرگ شده ای ک با وجود ابری بودنت خورشید دلت را برای دیگران میتابانی ..