بازی آنلاین
آپلود عکس
از زبون یه پسر ❤ شاید قشنگ ترین پست ❤....
یه روز داشتم قدم میزدم تو خیابون نمیدونم کجایی فلان شهر یه عابر که اصلا تو حاله خودش نبود محکم خورد به من
گفتم : هووو! !حواست کجاست بابا ؟
یه نگاه بهم کرد وگفت : عذر میخوام خیلی داغونم حواسم اصلا نبود..
گفتم حالا چی شده اینجوری بهم ریختی؟ ؟
یه نخ سیگار درآورد و فندک زد زیرش گفت : تاحالا عاشق شدی؟
گفتم هی. .کم وبیش!
گفت تا حالا لپت از نداری جلوش گل انداخته؟ ؟گفتم جوونی و نداریش دیگه. .
گفت من عاشق یه زن شوهر دارم. ..
حرفشو قطع کردم! گفتم نگاه کن داداش نداشتیم دیگه! !!تو این مورد نیستم!
نگام کرد وگفت امروز مرد...
خندیدم وگفتم بهتر بابا راحت شدی حاجی خیلی ناجوره زن شوهردار خدایی!
یه قطره اشک از چشمش لیز خورد و آروم گفت بی مادر شدم....!
محکم بغلش کردم وگفتم
غلط کردم
ﭘﺴﺮﯼ ﭘﺪﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻏﺬﺍﯼ ﺷﺐ ﺑﻪ
ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﺑﺮﺩ .
ﭘﺪﺭ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﯿﺮ ﻭ ﺿﻌﯿﻒ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ،
ﻏﺬﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﺮﻭﯼ
ﻟﺒﺎﺳﺶ ﻣﯿﺮﯾﺨﺖ .
ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺭﺳﺘﻮﺍﺭﻥ ﺑﺎ ﺣﻘﺎﺭﺕ
ﺑﺴﻮﯼ ﻣﺮﺩ ﭘﯿﺮ ﻣﯿﻨﮕﺮﯾﺴﺘﻨﺪ،
ﻭ ﭘﺴﺮﺵ ﻫﻢ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺑﻮﺩ .
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻏﺬﺍﯾﺸﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ، ﭘﺴﺮ ﮐﻪ
ﻫﯿﭻ ﺧﺠﻞ ﻫﻢ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ،
ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﭘﺪﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﺑﺮﺩ،
ﻟﺒﺎﺳﺶ ﺭﺍ ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮﺩ، ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺷﺎﻧﻪ ﺯﺩ
ﻭ ﻋﯿﻨﮏﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﯿﺮﻭﻥ
ﺁﻭﺭﺩ .
ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁﻥ
ﺩﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﻭ ﺑﺎ ﺣﻘﺎﺭﺕ ﺑﺴﻮﯼ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﯿﻨﮕﺮﯾﺴﺘﻨﺪ .
ﭘﺴﺮ ﭘﻮﻝ ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﺭﺍﻫﯽ
ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺷﺪ .
ﺩﺭﯾﻦ ﻭﻗﺖ، ﯾﮏ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺯ ﺟﻤﻊ
ﺣﺎﺿﺮﯾﻦ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩ؛
.
ﭘﺴﺮ ﺁﯾﺎ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯿﮑنی ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ
ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﯼ؟
.
ﭘﺴﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﺪﺍﺩ؛ ﻧﺨﯿﺮ ﺟﻨﺎﺏ . ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺎﻗﯽ
ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ .
ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﭘﯿﺮ ﮔﻔﺖ :
ﺑﻠﻪ، ﭘﺴﺮ . ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﯼ .
ﺩﺭﺳﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﭘﺴﺮﺍﻥ
ﻭ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﭘﺪﺭﺍﻥ .
ﯾﮏ ﻧﻮﻉ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ
ﺣﺎﮐﻢ ﺷﺪ.
کاش سوره ای به نام "پدر" بود
که این گونه آغاز میشد:
قسم بر پینه ی دستانت، که بوی نان میدهد
و قسم بر چشمان همیشه نگرانت...
قسم بر بغض فرو خورده ات که شانه ی کوه را لرزاند
و قسم بر غربتت،
وقتی هیچ بهشتی زیر پایت نیست....
خدایا اگه مادرم گناه داشت او را ببخش ❤️
❤️و اگر غمگین دیدی قلب او را خوشحال کن.❤️
❤️واگر خوشحال دیدی خوشحالی او را تمام نکن ❤️
❤️و اگر او مریض است خدایا او را شفا ده.❤️
❤️و اگر او را مدیون دیدی دین او را پرداخت کن.❤️
❤️ او را مرده دیدی او را رحم کن❤️
❤️و او را وارد بهشت کن...❤️
این را بخاطر چشم های عزیز مادرت منتشر کن...
: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ ﴿۱﴾
فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ ﴿۲﴾
إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿۳﴾
امام سجاد(ع) فرمود: مردی خدمت رسول خدا (ص) رسید و گفت: ای رسول خدا، من هیچ کار زشتی نمانده که انجام نداده باشم، آیا می‌توانم توبه کنم؟ رسول خدا (ص) فرمود: آیا هیچیک از پدر و مادرت زنده هستند؟ گفت: بله، پدرم. حضرت فرمود: برو به او نیکی کن (تا آمرزیده شوی). وقتی او راه افتاد پیامبر(ص) فرمود: کاش مادرش زنده بود. (یعنی اگر او زنده بود و به او نیکی می‌کرد، زودتر آمرزیده میشد).بحارالانوار جلد ۷۴ صفحه ۸۲
از اربعین سلیمانى نقل شده که والدین را بر فرزند, هشتاد حق است: چهل, در حال حیات ایشان و چهل, در حال ممات آنها. اما آن چهل که در حال حیات است, ده تا به تن, ده تا به زبان, ده تا به دل و ده تا به مال است.
آن ده که به تن است, عبارت است از:
۱ ـ به آنان خدمت کند، زیرا حق تعالى فرموده است : (و اخفض لهما جناح الذّل ّ من الرّحمه)
۲ ـ حرمتشان را نگه دارد .
۳ ـ جلو ایشان ننشیند .
۴ ـ فرمان آنها را اگر شرع نهى نکرده، انجام دهد و از نهیشان، اگر واجب نیست، خوددارى کند .
۵ ـ روزه مستحبى را با اجازه آنان بگیرد .
۶ ـ چون ظاهر شوند, برخیزد و تا اجازه ندهند ننشیند .
۷ ـ بى رضاى ایشان به سفر (غیر واجب عینى) نرود .
۸ ـ در وقت راه رفتن, پشت سر آنان حرکت کند .
۹ ـ همیشه با مهربانى به آنان بنگرد .
۱۰ ـ همواره آماده خدمت کردن به آنان باشد .
اما آن ده حق که به زبان است, عبارت است از :
۱ ـ با آنان به نرمى سخن بگوید.
۲ ـ صداى خود را بر آنها بلند نکند.
۳ ـ گستاخى و پر چانگى نکند.
۴ ـ آنان را به نام نخواند.
۵ ـ سخن ایشان را قطع نکند.
۶ ـ گفته ایشان را رد نکند.
۷ ـ به امر و نهى، آنان را خطاب نکند.
۸ ـ همیشه آنان را دعا کند.
۹ ـ به آن دو اُف نگوید و روى خود را از آنان بر نگرداند.
۱۰ ـ با ایشان مؤدبانه سخن بگوید.
اما آن ده چیز که به دل است، عبارت اند از:
۱ ـ همیشه نسبت به آن دو نرم دل باشد و ترحم کند.
۲ ـ همواره آنان را دوست بدارد, اگر چه از حیث اقتصادى در مضیقه باشند.
۳ ـ به شادى آنان شاد باشد.
۴ ـ در غم آن دو شریک و غمخوارشان باشد.
۵ ـ با دشمنان آنها دوستى نکند که آن دو مى رنجند.
۶ ـ از بدگویى یا کج خویى آنان نرنجد.
۷ ـ اگر به او ستم کردند، بر آنان خشم نگیرد، حتى اگر او را زدند، دستشان را ببوسد.
۸ ـ هر چند حق آن دو را رعایت مى کند، اما باز هم بیم تقصیر داشته باشد.
۹ ـ همیشه در دل قصد کسب رضاى آنان را بنماید.
۱۰ ـ در دل، طول عمر آنان را بخواهد، هر چند از زحمت و فقر و بیمارى آن دو به تنگ آمده باشد.
اما آن ده چیز که به دل است, عبارت اند از:
۱ ـ همیشه نسبت به آن دو نرم دل باشد و ترحم کند.
۲ ـ همواره آنان را دوست بدارد, اگر چه از حیث اقتصادى در مضیقه باشند.
۳ ـ به شادى آنان شاد باشد.
۴ ـ در غم آن دو شریک و غمخوارشان باشد.
۵ ـ با دشمنان آنها دوستى نکند که آن دو مى رنجند.
۶ ـ از بدگویى یا کج خویى آنان نرنجد.
۷ ـ اگر به او ستم کردند, بر آنان خشم نگیرد, حتى اگر او را زدند, دستشان را ببوسد.
۸ ـ هر چند حق آن دو را رعایت مى کند, اما باز هم بیم تقصیر داشته باشد.
۹ ـ همیشه در دل قصد کسب رضاى آنان را بنماید.
۱۰ ـ در دل, طول عمر آنان را بخواهد, هر چند از زحمت و فقر و بیمارى آن دو به تنگ آمده باشد.
اما آن ده چیز که به مال تعلق دارد ، عبارت است از:
۱ ـ لباس آن دو را پیش از لباس خود تهیه کند. ۲ ـ آنان را از طعام خویش (بلکه بهتر) بخوراند, زیرا در هر انفاقى, آنان جلوترند. ۳ ـ قرض آن دو را بدهد; ۴ ـ مخارج سفرشان را چه واجب و چه مستحب, از زیارت بدهد .۵ ـ اگر فوت کردند و حج و نماز یا روزه دارند, از جانب آن دو نایب بگیرد یا خود انجام دهد; ۶ ـ با مال خود به آن دو عزت بخشد; ۷ ـ اگر مسکن ندارند, برایشان تهیه کند یا اجاره خانه شان را بدهد; ۸ ـ از مال خود در اختیارشان بگذارد که هر گاه نیاز یابند رفع نیاز کنند; ۹ ـ امور گوناگون آنان را انجام دهد یا مخارج آنها را بپردازد; ۱۰ ـ مال خود را مال ایشان بداند و هر چه از اموال او بردارند یا تصرف کنند, به روى آنان نیاورد.
اما آن چهل حق که بعد از وفات ایشان است ، عبارت است از:
۱ ـ در غسل و کفن و دفنشان تسریع کند; ۲ ـ از هزینه زیاد کفن و دفن آنها ناراحت نشود; ۳ ـ مراسم تدفین آنان را به دستور شرع انور انجام دهد; ۴ ـ طبق وصیتشان عمل کند و خلاف آن را انجام ندهد; ۵ ـ شب دفن, نماز وحشت بخواند و آنان را دعا کند; ۶ ـ مخارج و هزینه هاى مراسم را بپردازد و از انجام دهندگان و کمک کنندگان سپاس گزارى نماید; ۷ ـ حساب آنان را فوراً تسویه کند تا گرفتار دِین نباشند; ۸ ـ اگر سفارش به ثلث کرده فوراً جدا کنند و حق هر وارث را به خودش دهند; ۹ ـ براى آنها هر روز قرآن بخواند; ۱۰ ـ بعد از هر نماز براى آنها دعا کند, به ویژه در نماز شب و اوقات دعا; ۱۱ ـ هر روز به نیابت آنها صدقه بدهد; ۱۲ ـ اگر توانست هر روز نماز والدین را بخواند; ۱۳ ـ بر مصایب آنان صبر نماید; ۱۴ ـ قضاى نمازهاى واجب او را بخواند یا اجیر بگیرد; ۱۵ ـ روزه هاى مانده او را قضا کند یا اجیر بگیرد; ۱۶ ـ به زیارت قبر آنها برود که ثوابى برابر حج دارد; ۱۷ ـ در قبرستان, آیه الکرسى و قرآن بخواند و صلوات بفرستد و براى آنان هدیه کند; ۱۸ ـ هنگامى که به زیارت مشاهد مشرفه مى رود, به نیابت آنان هم زیارت کند; ۱۹ ـ به نیابت از آنان عمره به جاى آورد و اگر در حج واجب است, در وقت فراغت طواف کند; ۲۰ ـ اگر حج واجب خود را انجام داده و توانایى دارد, به نیابت از آنان حج واجب برود; ۲۱ ـ اگر کسى را ناراحت کرده اند یا بر شخصى ستمى روا داشته اند, با زبان یا وجه یا هر امر دیگر, او را راضى کند; ۲۲ ـ به عنوان رد مظالم, وجهى را به فقیر بدهد تا اگر حقى از کسى به گرنشان است ادا شود; ۲۳ ـ تا حد امکان اگر مجلس روضه و عزادارى به صورت هفتگى یا ماهانه داشته است, آن را ادامه دهد; ۲۴ ـ اگر طعام سالیانه داشته و یا گوسفندى قربانى مى کرده, سنت هاى خوب او را به پا دارد; ۲۵ ـ اگر کار خیر ناتمامى از او مانده, به اتمام برساند; ۲۶ ـ اگر آنان مالى را غصب کرده اند و بداند, باید براى خلاصى شان آن را به صاحبانش رد کند; ۲۷ ـ اگر خمس یا زکات بدهکارند, حتما آن را رد کند; ۲۸ ـ به پدر و مادر کسى بد نگوید که به پدر و مادرش بد بگویند; ۲۹ ـ کارى نکند که بدگویى مردم را در باره پدر و مادرش به دنبال داشته باشد; ۳۰ ـ با مردم به نیکى رفتار نماید تا پدر و مادر او را دعا کنند; ۳۱ ـ دوستان و آشنایان پدر و مادرش را احترام کند; ۳۲ ـ احتمال گرفتارى آنها را بدهد و در صدد حاجاتشان برآید; ۳۳ ـ آثار به جا مانده از آنان را حفظ نماید; ۳۴ ـ به جاى زیارت پدر و مادر به زیارت عمو, عمه, دایى و خاله برود و خوبى هاى پدر و مادرش به آنان را نیز او به نیابت انجام دهد; ۳۵ ـ اگر در حال حیات در حق آن دو کوتاهى کرده, بعد از فوتشان بکوشد تا رضایتشان را به دست آورد; ۳۶ ـ سعى کند تا آنان را به خواب ببیند تا از حالشان آگاه شود; ۳۷ ـ خیرات, مبرّات و صدقات را براى آنان تداوم بخشد و فراموش نکند; ۳۸ ـ احترام اسامى و قبور آنان را بهتر از زمان حیاتشان داشته باشد و نگذارد کسى آنان را به بدى یاد کند; ۳۹ ـ چنانچه آنان مؤمن بوده اند, شوق لقاى آنها را داشته باشد; همان گونه که ائمه& شوق پدران خود را داشتند; ۴۰ ـ چنانچه قبر آنان ویران شده, ترمیم نماید.
یه روز داشتم قدم میزدم تو خیابون نمیدونم کجایی فلان شهر یه عابر که اصلا تو حاله خودش نبود محکم خورد به من
گفتم : هووو! !حواست کجاست بابا ؟
یه نگاه بهم کرد وگفت : عذر میخوام خیلی داغونم حواسم اصلا نبود..
گفتم حالا چی شده اینجوری بهم ریختی؟ ؟
یه نخ سیگار درآورد و فندک زد زیرش گفت : تاحالا عاشق شدی؟
گفتم هی. .کم وبیش!
گفت تا حالا لپت از نداری جلوش گل انداخته؟ ؟گفتم جوونی و نداریش دیگه. .
گفت من عاشق یه زن شوهر دارم. ..
حرفشو قطع کردم! گفتم نگاه کن داداش نداشتیم دیگه! !!تو این مورد نیستم!
نگام کرد وگفت امروز مرد...
خندیدم وگفتم بهتر بابا راحت شدی حاجی خیلی ناجوره زن شوهردار خدایی!
یه قطره اشک از چشمش لیز خورد و آروم گفت بی مادر شدم....!
محکم بغلش کردم وگفتم
غلط کردم
ﭘﺴﺮﯼ ﭘﺪﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻏﺬﺍﯼ ﺷﺐ ﺑﻪ
ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﺑﺮﺩ .
ﭘﺪﺭ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﭘﯿﺮ ﻭ ﺿﻌﯿﻒ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ،
ﻏﺬﺍﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﺮﻭﯼ
ﻟﺒﺎﺳﺶ ﻣﯿﺮﯾﺨﺖ .
ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺭﺳﺘﻮﺍﺭﻥ ﺑﺎ ﺣﻘﺎﺭﺕ
ﺑﺴﻮﯼ ﻣﺮﺩ ﭘﯿﺮ ﻣﯿﻨﮕﺮﯾﺴﺘﻨﺪ،
ﻭ ﭘﺴﺮﺵ ﻫﻢ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﺑﻮﺩ .
ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻏﺬﺍﯾﺸﺎﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ، ﭘﺴﺮ ﮐﻪ
ﻫﯿﭻ ﺧﺠﻞ ﻫﻢ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﻮﺩ،
ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﯽ ﭘﺪﺭﺵ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﺑﺮﺩ،
ﻟﺒﺎﺳﺶ ﺭﺍ ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮﺩ، ﻣﻮﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺷﺎﻧﻪ ﺯﺩ
ﻭ ﻋﯿﻨﮏﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﯿﺮﻭﻥ
ﺁﻭﺭﺩ .
ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁﻥ
ﺩﻭ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﻭ ﺑﺎ ﺣﻘﺎﺭﺕ ﺑﺴﻮﯼ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻣﯿﻨﮕﺮﯾﺴﺘﻨﺪ .
ﭘﺴﺮ ﭘﻮﻝ ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﺎ ﭘﺪﺭ ﺭﺍﻫﯽ
ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺷﺪ .
ﺩﺭﯾﻦ ﻭﻗﺖ، ﯾﮏ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺯ ﺟﻤﻊ
ﺣﺎﺿﺮﯾﻦ ﺻﺪﺍ ﮐﺮﺩ؛
.
ﭘﺴﺮ ﺁﯾﺎ ﻓﮑﺮ ﻧﻤﯿﮑنی ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ
ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﯼ؟
.
ﭘﺴﺮ ﭘﺎﺳﺦ ﺪﺍﺩ؛ ﻧﺨﯿﺮ ﺟﻨﺎﺏ . ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺎﻗﯽ
ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ .
ﺁﻥ ﻣﺮﺩ ﭘﯿﺮ ﮔﻔﺖ :
ﺑﻠﻪ، ﭘﺴﺮ . ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﯼ .
ﺩﺭﺳﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﭘﺴﺮﺍﻥ
ﻭ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﭘﺪﺭﺍﻥ .
ﯾﮏ ﻧﻮﻉ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ
ﺣﺎﮐﻢ ﺷﺪ.
کاش سوره ای به نام "پدر" بود
که این گونه آغاز میشد:
قسم بر پینه ی دستانت، که بوی نان میدهد
و قسم بر چشمان همیشه نگرانت...
قسم بر بغض فرو خورده ات که شانه ی کوه را لرزاند
و قسم بر غربتت،
وقتی هیچ بهشتی زیر پایت نیست....
خدایا اگه مادرم گناه داشت او را ببخش ❤️
❤️و اگر غمگین دیدی قلب او را خوشحال کن.❤️
❤️واگر خوشحال دیدی خوشحالی او را تمام نکن ❤️
❤️و اگر او مریض است خدایا او را شفا ده.❤️
❤️و اگر او را مدیون دیدی دین او را پرداخت کن.❤️
❤️ او را مرده دیدی او را رحم کن❤️
❤️و او را وارد بهشت کن...❤️
این را بخاطر چشم های عزیز مادرت منتشر کن...
: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
إِنَّا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ ﴿۱﴾
فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَانْحَرْ ﴿۲﴾
إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿۳﴾
امام سجاد(ع) فرمود: مردی خدمت رسول خدا (ص) رسید و گفت: ای رسول خدا، من هیچ کار زشتی نمانده که انجام نداده باشم، آیا می‌توانم توبه کنم؟ رسول خدا (ص) فرمود: آیا هیچیک از پدر و مادرت زنده هستند؟ گفت: بله، پدرم. حضرت فرمود: برو به او نیکی کن (تا آمرزیده شوی). وقتی او راه افتاد پیامبر(ص) فرمود: کاش مادرش زنده بود. (یعنی اگر او زنده بود و به او نیکی می‌کرد، زودتر آمرزیده میشد).بحارالانوار جلد ۷۴ صفحه ۸۲
حضرت محمد (ص) : همچنانکه فرزند در صورت عدم ادای حقوق پدر و مادر عاق آنها میشود پدر و مادر نیز چنانچه فرزند صالح باشد و حقش را ادا نکنند عاق فرزند می شوند. خصال الصدوق باب الاثنین حدیث ۶۷
حضرت محمد (ص) : از جمله حقوق فرزند بر پدرش سه چیز است ، او را نام نیک گذارد و نوشتن آموزد و چون بالغ شود برای او زن بگیرد. روضه الواعظین صفحه ۳۶۹
حضرت محمد (ص) : مردی از حضرت رسول (ص) پرسید حق پدر بر فرزندش چیست ؟ فرمود او را به نامش نخواند ، و جلو او راه نرود ، پیش از او ننشیند ، و موجب دشنام او نشود { با مردم طوری رفتار نکند که به پدرش دشنام دهند }. اصول کافی جلد ۳ باب البر بالوالدین حدیث ۵ و ۹
حضرت محمد (ص) : مردی خدمت نبی اکرم (ص) آمد و عرض کرد ای رسول خدا به چه کسی نیکی کنم ؟ فرمود به مادرت گفت سپس به که ؟ فرمود به مادرت ، گفت سپس به که ؟ فرمود به مادرت ، { برای مرتبه چهارم } عرض کرد سپس به که ؟ فرمود به پدرت. اصول کافی جلد ۳ باب البر بالوالدین حدیث ۵ و ۹
حضرت محمد (ص) : خشنودی خدا تمامش در خشنودی پدر و مادر و خشم خدا در خشم آندو است. جامع الاخبار صفحه ۹۸
حضرت محمد (ص) : نگاه محبت آمیز فرزند به پدر و مادرش عبادت است. تحف العقول مواعظ النبی (ص)
حضرت محمد (ص) : هرکه به والدینش احسان و نیکی کند خداوند عمرش را زیاد گرداند. روضه الواعظین صفحه ۳۶۸
حضرت محمد (ص) : خداوند لعنت کند بر والدینی که فرزندشان را بر نافرمانی خودشان وادار کنند. بحارالانوار جلد ۷۷ صفحه ۵۸
حضرت محمد (ص) : خداوند رحمت کند پدر و مادری را که فرزندشان را بر نیکی کردن به آنها وادار کنند. بحارالانوار جلد ۷۷ صفحه ۵۸
حضرت محمد (ص) : هرکه پدر و مادرش را اندوهگین سازد آنها را نافرمانی کرده است. بحارالانوار جلد ۷۷ صفحه ۵۸
حضرت محمد (ص) : از نفرین پدر بترسید و دور باشید که بالای ابر ( به آسمان ) بلند شود و خداوند عزوجل ( به فرشتگان ) فرماید : آنرا به سوی من بلند کنید تا برایش استجابت کنم ، و از نفرین مادر بترسید که آن از شمشیر تیزتر است. مجموعه ورام جلد ۱ صفحه ۱۲
حضرت محمد (ص) : به فرزندان خود شنا کردن و تیر اندازی بیاموزید. طرائف الحکم جلد ۲ صفحه ۱۱۷ نقل از وسائل
حضرت محمد (ص) : بر در بهشت دیدم نوشته شده ؛ تو بر هر بخیل و ریاکار و عاق { والدین } و سخن چین حرام هستی. جامع الاخبار صفحه ۹۸
حضرت محمد (ص) : مردی خدمت پیغمبر خدا (ص) آمد و عرض کرد یا رسول الله من با شور و نشاط به جهاد تمایل دارم ، نبی اکرم (ص) به او فرمود پس در راه خدا جهاد کن که اگر کشته شوی در نزد خداوند زنده بوده و روزی خواهی خورد و اگر ( در اینراه به اجل طبیعی ) بمیری پاداش تو بر خداوند است و اگر سالم از میدان جنگ برگشتی از گناهانت پاک شوی مانند روز ولادتت ؛ عرض کرد یا رسول الله (ص) من پدر و مادر پیری دارم که گمان میکنند به من اُنس گرفته اند و خروج مرا ( از نزد خود ) خوش ندارند ، رسول خدا (ص) فرمود در این صورت نزد والدینت بمان قسم به آنکه جامن من در دست اوست موآنست آنها یک شبانه روز به تو از جهاد یکسال بهتر است. اصول کافی جلد ۳ باب البر بالوالدین حدیث ۱۰
حضرت محمد (ص) : میان فرزندانتان به عدالت رفتار کنید همچنانکه دوست دارید در احسان و لطف میان شما به عدالت رفتار نمایند. سفینه البحار جلد ۲ صفحه ۶۸۴
حضرت محمد (ص) : فرزندانتان را با اسامی پیغمبران نام گذارید و بهترین نامها عبدالله و عبدالرحمن است. سفینه البحار جلد ۲ صفحه۶۸۴از اربعین سلیمانى نقل شده که والدین را بر فرزند, هشتاد حق است: چهل, در حال حیات ایشان و چهل, در حال ممات آنها. اما آن چهل که در حال حیات است, ده تا به تن, ده تا به زبان, ده تا به دل و ده تا به مال است.
آن ده که به تن است, عبارت است از:
۱ ـ به آنان خدمت کند، زیرا حق تعالى فرموده است : (و اخفض لهما جناح الذّل ّ من الرّحمه)
۲ ـ حرمتشان را نگه دارد .
۳ ـ جلو ایشان ننشیند .
۴ ـ فرمان آنها را اگر شرع نهى نکرده، انجام دهد و از نهیشان، اگر واجب نیست، خوددارى کند .
۵ ـ روزه مستحبى را با اجازه آنان بگیرد .
۶ ـ چون ظاهر شوند, برخیزد و تا اجازه ندهند ننشیند .
۷ ـ بى رضاى ایشان به سفر (غیر واجب عینى) نرود .
۸ ـ در وقت راه رفتن, پشت سر آنان حرکت کند .
۹ ـ همیشه با مهربانى به آنان بنگرد .
۱۰ ـ همواره آماده خدمت کردن به آنان باشد .
اما آن ده حق که به زبان است, عبارت است از :
۱ ـ با آنان به نرمى سخن بگوید.
۲ ـ صداى خود را بر آنها بلند نکند.
۳ ـ گستاخى و پر چانگى نکند.
۴ ـ آنان را به نام نخواند.
۵ ـ سخن ایشان را قطع نکند.
۶ ـ گفته ایشان را رد نکند.
۷ ـ به امر و نهى، آنان را خطاب نکند.
۸ ـ همیشه آنان را دعا کند.
۹ ـ به آن دو اُف نگوید و روى خود را از آنان بر نگرداند.
۱۰ ـ با ایشان مؤدبانه سخن بگوید.
اما آن ده چیز که به دل است، عبارت اند از:
۱ ـ همیشه نسبت به آن دو نرم دل باشد و ترحم کند.
۲ ـ همواره آنان را دوست بدارد, اگر چه از حیث اقتصادى در مضیقه باشند.
۳ ـ به شادى آنان شاد باشد.
۴ ـ در غم آن دو شریک و غمخوارشان باشد.
۵ ـ با دشمنان آنها دوستى نکند که آن دو مى رنجند.
۶ ـ از بدگویى یا کج خویى آنان نرنجد.
۷ ـ اگر به او ستم کردند، بر آنان خشم نگیرد، حتى اگر او را زدند، دستشان را ببوسد.
۸ ـ هر چند حق آن دو را رعایت مى کند، اما باز هم بیم تقصیر داشته باشد.
۹ ـ همیشه در دل قصد کسب رضاى آنان را بنماید.
۱۰ ـ در دل، طول عمر آنان را بخواهد، هر چند از زحمت و فقر و بیمارى آن دو به تنگ آمده باشد.
اما آن ده چیز که به دل است, عبارت اند از:
۱ ـ همیشه نسبت به آن دو نرم دل باشد و ترحم کند.
۲ ـ همواره آنان را دوست بدارد, اگر چه از حیث اقتصادى در مضیقه باشند.
۳ ـ به شادى آنان شاد باشد.
۴ ـ در غم آن دو شریک و غمخوارشان باشد.
۵ ـ با دشمنان آنها دوستى نکند که آن دو مى رنجند.
۶ ـ از بدگویى یا کج خویى آنان نرنجد.
۷ ـ اگر به او ستم کردند, بر آنان خشم نگیرد, حتى اگر او را زدند, دستشان را ببوسد.
۸ ـ هر چند حق آن دو را رعایت مى کند, اما باز هم بیم تقصیر داشته باشد.
۹ ـ همیشه در دل قصد کسب رضاى آنان را بنماید.
۱۰ ـ در دل, طول عمر آنان را بخواهد, هر چند از زحمت و فقر و بیمارى آن دو به تنگ آمده باشد.
اما آن ده چیز که به مال تعلق دارد ، عبارت است از:
۱ ـ لباس آن دو را پیش از لباس خود تهیه کند. ۲ ـ آنان را از طعام خویش (بلکه بهتر) بخوراند, زیرا در هر انفاقى, آنان جلوترند. ۳ ـ قرض آن دو را بدهد; ۴ ـ مخارج سفرشان را چه واجب و چه مستحب, از زیارت بدهد .۵ ـ اگر فوت کردند و حج و نماز یا روزه دارند, از جانب آن دو نایب بگیرد یا خود انجام دهد; ۶ ـ با مال خود به آن دو عزت بخشد; ۷ ـ اگر مسکن ندارند, برایشان تهیه کند یا اجاره خانه شان را بدهد; ۸ ـ از مال خود در اختیارشان بگذارد که هر گاه نیاز یابند رفع نیاز کنند; ۹ ـ امور گوناگون آنان را انجام دهد یا مخارج آنها را بپردازد; ۱۰ ـ مال خود را مال ایشان بداند و هر چه از اموال او بردارند یا تصرف کنند, به روى آنان نیاورد.
اما آن چهل حق که بعد از وفات ایشان است ، عبارت است از:
۱ ـ در غسل و کفن و دفنشان تسریع کند; ۲ ـ از هزینه زیاد کفن و دفن آنها ناراحت نشود; ۳ ـ مراسم تدفین آنان را به دستور شرع انور انجام دهد; ۴ ـ طبق وصیتشان عمل کند و خلاف آن را انجام ندهد; ۵ ـ شب دفن, نماز وحشت بخواند و آنان را دعا کند; ۶ ـ مخارج و هزینه هاى مراسم را بپردازد و از انجام دهندگان و کمک کنندگان سپاس گزارى نماید; ۷ ـ حساب آنان را فوراً تسویه کند تا گرفتار دِین نباشند; ۸ ـ اگر سفارش به ثلث کرده فوراً جدا کنند و حق هر وارث را به خودش دهند; ۹ ـ براى آنها هر روز قرآن بخواند; ۱۰ ـ بعد از هر نماز براى آنها دعا کند, به ویژه در نماز شب و اوقات دعا; ۱۱ ـ هر روز به نیابت آنها صدقه بدهد; ۱۲ ـ اگر توانست هر روز نماز والدین را بخواند; ۱۳ ـ بر مصایب آنان صبر نماید; ۱۴ ـ قضاى نمازهاى واجب او را بخواند یا اجیر بگیرد; ۱۵ ـ روزه هاى مانده او را قضا کند یا اجیر بگیرد; ۱۶ ـ به زیارت قبر آنها برود که ثوابى برابر حج دارد; ۱۷ ـ در قبرستان, آیه الکرسى و قرآن بخواند و صلوات بفرستد و براى آنان هدیه کند; ۱۸ ـ هنگامى که به زیارت مشاهد مشرفه مى رود, به نیابت آنان هم زیارت کند; ۱۹ ـ به نیابت از آنان عمره به جاى آورد و اگر در حج واجب است, در وقت فراغت طواف کند; ۲۰ ـ اگر حج واجب خود را انجام داده و توانایى دارد, به نیابت از آنان حج واجب برود; ۲۱ ـ اگر کسى را ناراحت کرده اند یا بر شخصى ستمى روا داشته اند, با زبان یا وجه یا هر امر دیگر, او را راضى کند; ۲۲ ـ به عنوان رد مظالم, وجهى را به فقیر بدهد تا اگر حقى از کسى به گرنشان است ادا شود; ۲۳ ـ تا حد امکان اگر مجلس روضه و عزادارى به صورت هفتگى یا ماهانه داشته است, آن را ادامه دهد; ۲۴ ـ اگر طعام سالیانه داشته و یا گوسفندى قربانى مى کرده, سنت هاى خوب او را به پا دارد; ۲۵ ـ اگر کار خیر ناتمامى از او مانده, به اتمام برساند; ۲۶ ـ اگر آنان مالى را غصب کرده اند و بداند, باید براى خلاصى شان آن را به صاحبانش رد کند; ۲۷ ـ اگر خمس یا زکات بدهکارند, حتما آن را رد کند; ۲۸ ـ به پدر و مادر کسى بد نگوید که به پدر و مادرش بد بگویند; ۲۹ ـ کارى نکند که بدگویى مردم را در باره پدر و مادرش به دنبال داشته باشد; ۳۰ ـ با مردم به نیکى رفتار نماید تا پدر و مادر او را دعا کنند; ۳۱ ـ دوستان و آشنایان پدر و مادرش را احترام کند; ۳۲ ـ احتمال گرفتارى آنها را بدهد و در صدد حاجاتشان برآید; ۳۳ ـ آثار به جا مانده از آنان را حفظ نماید; ۳۴ ـ به جاى زیارت پدر و مادر به زیارت عمو, عمه, دایى و خاله برود و خوبى هاى پدر و مادرش به آنان را نیز او به نیابت انجام دهد; ۳۵ ـ اگر در حال حیات در حق آن دو کوتاهى کرده, بعد از فوتشان بکوشد تا رضایتشان را به دست آورد; ۳۶ ـ سعى کند تا آنان را به خواب ببیند تا از حالشان آگاه شود; ۳۷ ـ خیرات, مبرّات و صدقات را براى آنان تداوم بخشد و فراموش نکند; ۳۸ ـ احترام اسامى و قبور آنان را بهتر از زمان حیاتشان داشته باشد و نگذارد کسى آنان را به بدى یاد کند; ۳۹ ـ چنانچه آنان مؤمن بوده اند, شوق لقاى آنها را داشته باشد; همان گونه که ائمه& شوق پدران خود را داشتند; ۴۰ ـ چنانچه قبر آنان ویران شده, ترمیم نماید.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
