لغاتی که از فارسی به انگلیسی رفته اند

[Actinium]

هم وطن آذربایجانی شما هم زیاد تند رفتید.

نخست آنکه حرف "ق" در پارسی معمولا و در اکثر موارد معرب "ک" یا "گ" می باشد. اصل کلمه قناری "کناری" بوده است که احتمالا به میوه درخت سدر یعنی"کنار" که به رنگ قمز و زرد موجود است اشاره داشته.اساسا این واژه پیش از ارتباط نزدیک ترکان با فارس ها وجود داشته در ضمن گمان نمی کنم در ترکستان قدیم قناری موجود بوده. !!!

کلمه کاروان را هم به هر زبان شناسی بدهید با توجه به تلفط و پسوند آن "وان" اعتراف می کند که کاملا فارسی است. "وان" یک پسوند کاملا فارسی است.احتمالا این واژه جمع واژه "کارو" بوده.مثل بانوان که جمع بانو است.

اریکه نیز بعضی چون در زبان یونانی نیز موجود است آن را یونانی دانسته اند اما در هر حال یونانی هم اگر باشد ریشه ای هندی- اروپایی دارد. در حقیقت اکثر این لغات را نمی توان گفت که انتقال یافته بلکه روزگاری مردمان این چند زبان با هم در یک جا ساکن بوده اند و به همین دلیل در لغات خود شباهت های زیادی دارند. این زبان ها را اصطلاحا هندو- اروپایی می گویند.

حقیقتا قبول بفرمایید که نار یا انار هیچ ربطی به زبان محترم ترکی ندارد....! مخصوصا این نکته از پسوند"ینج" مشخص می شود که در انگلیسی به شکل "ing" مشخص می شود. این پسوند کاملا هندو- اروپایی است.

واژه کرکس هم اساسا در واژه نامه زبان پهلوی ثبت است و هیچ شکی در ریشه و اصلیت هندو- اروپایی آن نمی توان کرد. این کلمه یکی از اشتقاقات "کرک" می باشد که معمولا برای نام پرندگان به کار می رود. مثل "کرک" که همان پرده ایست که ترکی آن بلدرچین می شود. یا کرکی که به درنا گفته می شود. حتی در بعضی گویش های ایران هنوز هم به مرغ "کرک" می گویند.
"یس" آخر آن هم یک پسوند هندو- اروپایی است که در بسیاری لغات مثل نرگس ، آلیس، کاریس یا کاریز کاربرد دارد.

لیمو نیز ریشه سانسکریت دارد که اصل آن از نظر قدمت در این زبان هندو- اروپایی موجود است.

زعفران هم با توجه به این نکته که گیاه آن خاص ایران و خراسان است بی شک یک کلمه کاملا ایرانی بوده.

در مورد کلمه بازار دقیقا اطلاعی ندارم اما به نظرم صفت مفعولی از "باز" باشد که به خاطر باز بودن و حضور عامه مردم در آن استفاده شده.

پسته هم مانند زعفران چون خاستگاهی کاملا ایرانی از نظر گیاه شناسی دارد کاملا ایرانی می باشد در حقیقت این کلمه از زبان اسپانیولی به انگلیسی وارد شده چون دریانوردان اسپانیایی نخستین خریداران غربی این محصول از ایرانیان بودند. جالب آنکه تلفظ آن "پیستاچیو" کاملا یک تلفظ اسپانیولی است.

گاو هم که ریشه بسیار عمیقی در اسطوره ها دارد حتی در ایران باستان در نام افراد هم کاربرد داشته مثل "گئوبره" . این حیوان برای باستانیان مقدس بوده که هنوز در هند ریشه های تحریف شده آن وجود دارد.

شغال عربی نیز معرب "شگال" است که حتی در متون فارسی قرن چهار و پنچ هجری نیز وجود دارد. نمونه معروف آن کلیله و دمنه است که بار ها واژه"شگال" در آن آمده.