روزی روزگاری در کارائیب | Assassin's Creed IV: Black Flag

[mohammad1112]

[rtl]کابین پایین کشتی، محل استراحت ملوان‌هاست. جای لجز و کثیفیست.  در زمان مواج بودن دریا، صدای تق‌تق مانندی فضای کل کابین را پُر می‌کند. ننوهای ملوان‌ها نیز شلخته به هر جای ممکن وصل شده‌اند.  بیشتر ساکنین آنجا در خواب به سر می‌برند الا عده‌ای در انتهای زیرین دماغه‌ی کشتی! به دور جعبه‌ای چوبی جمع شده و با یکدیگر پچ پچ می‌کنند. نور شمع فضای بین آن ها را روشن نگاه می‌دارد. سر و وضع شلخته‌ی ملوانان از سفری طولانی مدت خبر می‌دهد. یکی از جوان ترین افراد حاضر در جمع با شک از بقیه می‌پرسد:" دقیقا معلومه اینجا چیکار می‌کنیم؟" ملوان مسن‌تر با نیشخندی جواب می‌دهد:"بچه! ما دزدیم، نمی‌تونیم همیشه جایی ساکن باشیم ... این یه سنت قدیمیه ... چیزی که ما رو انتخاب کرده " پیرمرد نگاهی به بقیه می‌اندازد و ناگاه چاقویی کوچک را از کمرش بیرون می‌کشد. عصبی حرف خود را ادامه می‌دهد:" ما قهرمان قصه ی بقیه نیستیم، خیلی هم دنبال ثروت نیستیم" همانطور با چاقو مشغول حک شکلی بر روی جعبه می‌شود. ملوان جوان با ترس می‌پرسد: "پس چی؟"پیرمرد نگاهی به بقیه می‌اندازد و دوباره مشغول ادامه‌ی کار خود می‌شود. صدای خش‌خش آزار دهنده‌ای از کشیده شدن چاقو بر روی جعبه چوبی به گوش می‌رسد. چند ثانیه ای می‌گذرد. سکوت همه را ترسانده است. نگاه‌هایی کنجکاو بین بقیه رد و بدل می‌شود. ناگاه پیرمرد همانطور که چاقو را با دقت بر روی جعبه می‌چرخاند با خنده‌ای ریز پاسخ جوان را می‌دهد: "ما دزدیم، دزد ... هدف ما انجام دادن این کار به نحو احسنت هستش ... جوری که اسم ما سر زبون ها بیافته ... اگه از ما بترسن ... ثروتشون رو می‌دزدیم ... اصالتشون رو می‌دزدیم .... قدرت برای ماست ... ثروت برای ماست ... و افتخار هم برای ماست" پیرمرد کاملا دستش را از روی جعبه‌ی چوبی بلند می‌کند. همه‌ی ملوانان به سمت شکل حک شده بر روی آن خیره می‌شوند. تصویر اسکلت سر انسانی بر روی جعبه خودنمایی می‌کند. همان علامت معروف دزدان دریایی ![/rtl]
[rtl]*ننو: تخت خواب‌های توری معلق[/rtl]

هیچ وقت اولین آشنایی خود را با سری Assassin's Creed فراموش نمی‌کنم. یکی از دوستان دوران دبیرستان ویدئویی از گیم‌پلی یک بازی را بر روی پروژکتور دبیرستان به نمایش گذاشت. الطیر مثل یک قهرمان می‌دوید، مثل یک قهرمان می‌جنگید و مثل یک قهرمان فرار می‌کرد! همه چیز کامل و بی‌نقص به نظر می‌آمد. بازی تبلیغات وحشتناکی داشت و به خاطر حضور یک زن در سطح بالای تولید آن، یوبیسافت تا می‌توانست، بر شدت تبلیغات خود افزود. شرکت همه را متقاعد کرد، نسل جدید را باید با عنوان تازه‌اش مزه کرد. بعد از ماه‌ها بالاخره بازی عرضه شد. عنوان خوبی بود اما پر نقص! گیمپلی تکراری و طراحی‌های ابتدایی مراحل به علاوه ی ایرادات فنی و تکنیکی بازی را از اوج گرفتن باز می‌داشت. با اینکه الطیر دارای شخصیت‌پردازی قدرتمندی بود اما بازی با کمال نهایی خود فاصله بسیاری داشت. با معرفی نسخه‌ی دوم همه چیز تغییر کرد. انعطاف پذیری بیشتر، گیمپلی اعتیاد آورتر و داستان قدرتمند تر نوید پیشرفت‌های بسیاری را داد. نسخه ی دوم سری اساسینز (Assassin's Creed II) مهمترین بازی نسل قبل یوبیسافت به شمار می‌رود. اگر این نسخه نبود، اکنون یوبیسافت را آنقدر جاه طلب نمی دیدید! در حال حاضر دیگر بازی رنگ و بوی یک عنوان سالیانه را به خود گرفته و آنقدر در تاریخ، ماجرای های گوناگونی وجود دارد که تا مدت‌ها سازندگان می‌توانند از آن تغذیه کنند. نسخه‌ی جدید سری AC با زیرعنوان Black flag بی‌شک بهتر از نسخه‌ی سرهم بندی شده و پر‌اشکال "سوم" ظاهر گشته است، اما به عنوان کسی که تمام بازی‌های این سری را تا انتها با ریزترین جزئیات ممکن به اتمام رسانده، بلک فلاگ نمادی از شروعی دیگر برای عناوین AC به شمار می‌رود. نمی‌توان همیشه از یک فرمول تکراری استفاده کرد. درست! راکستار هر دو یا سه سال یک بار عناوین خود را در کیفیت بالایی نشر می دهد اما این شرکت با تمام احترمات به خاطر دنیاهای خلاقش، یک زیر مجموعه ی ساده و کوچک به شمار می‌رود. یک شرکت خُرد در صنعت بازیسازی! ولی یوبیسافت که سالانه نشرهای متفاوتی را برای انواع و اقسام کنسول ها برنامه‌ریزی می‌کند، قطعا به عنوانی سالیانه نیاز دارد. عنوانی با فروش تضمین شده! البته کیفیت باید سر جای خود باقی بماند اما اصالت را در چنین وضعیتی نمی‌توان حفظ نمود. برای مثال بهتر است، یادآوری شود، اکتیویژن بدون محاسبه کردن بیلزارد سالانه چه بازی هایی را به غیر از سری ندای‌وظیفه (COD) نشر می دهد؟ اسپایدرمن؟! بازی های ساخته شده از روی انیمیشن‌های معروف هالیوودی ؟! جیمز باند؟! اکتیویژن با داشتن یک عنوان به قدرت اقتصادی سری ندای وظیفه، بدون داشتن عناوین آنچنانی جزو ناشرین بزرگ صنعت بازی های ویدئوی به حساب می آید. البته به طور قطع سود اقتصادی بیلزارد به کلیت این شرکت کمک می‌کند اما بحث بر سر فکر دیگریست. فکری که سری NFS را به وجود می‌آورد و اتفاقا EA را مجبور می‌کند تا با تاسیس استدیوهای مختلف فکری به حال سطح کیفی آن بکند. البته کسی نمی‌داند تا چه زمانی انتشار سالیانه‌ی این عناوین ادامه دارد ولی کمی رو به آینده نگاه کنید. شاید روزهای لذت بخش‌تری در انتظار شما و AC باشد.

[eNorto]

سپاس+

[MAMAD*ALONE]

سپاس+

[Aiden Pearce]

عاشق سری بازی های assassins creed هستم