بازی آنلاین
آپلود عکس
15-09-2014، 18:39
63 سال از معروفترین دادگاه تاریخ می‌گذرد
در نیمه قرن بیستم، هنوز مردم دنیا در بهت و حیرت ناشی از ویرانی و کشتار جنگ جهانی دوم بودند که سران دولت‌های متفق تصمیم گرفتند جنگ افروزان و عاملان این ویرانی‌ها را محاکمه کنند. فقط شش ماه از پایان جنگ جهانی می‌گذشت که برای نخستین بار، دادگاهی بین‌المللی برای مجازات جنایتکاران جنگی تشکیل شد. شهر نورنبرگ آلمان در مدت دیکتاتوری رایش سوم، محل رژه‌های پر زرق و برق ارتش آلمان نازی بود و همایش‌های برتری نژادی در آن برگزار می‌شد اما این بار نورنبرگ، صحنه‌ی محاکمه سردمداران نازی شد؛ دادگاه نورنبرگ، تاریخی‌ترین محکمه جهان پس از خانمان‌سوزترین جنگ تاریخ بود.
در آخرین روزهای جنگ جهانی دوم، وینستون چرچیل –نخست وزیر انگلیس – راه حل ساده ای برای مجازات جنایتکاران نازی در نظر داشت و آن اعدام در اسرع وقت بدون برگزاری دادگاه بود اما فرانکلین روزولت – رئیس جمهور ایالات متحده – ایده بهتری داشت؛ او معتقد بود نباید با اعدام جنایتکاران جنگی، آنها را تبدیل به قهرمان‌های کشورشان کرد؛ به همین خاطر باید به پای میز محاکمه کشیده شوند و شواهد و مدارک جنایت آنها برای تمام مردم دنیا افشا و عدالت از طریق قانون اجرا شود. بنابراین 21 تن از فرمانده‌هان و مقامات عالی رتبه حکومت هیتلر که توسط متفقین دستگیر شده بودند، به دستور ژنرال دوایت آیزنهاور – فرمانده عالی نیروهای متفقین – به زندان نورنبرگ منتقل شدند.
در نیمه قرن بیستم، هنوز مردم دنیا در بهت و حیرت ناشی از ویرانی و کشتار جنگ جهانی دوم بودند که سران دولت‌های متفق تصمیم گرفتند جنگ افروزان و عاملان این ویرانی‌ها را محاکمه کنند. فقط شش ماه از پایان جنگ جهانی می‌گذشت که برای نخستین بار، دادگاهی بین‌المللی برای مجازات جنایتکاران جنگی تشکیل شد. شهر نورنبرگ آلمان در مدت دیکتاتوری رایش سوم، محل رژه‌های پر زرق و برق ارتش آلمان نازی بود و همایش‌های برتری نژادی در آن برگزار می‌شد اما این بار نورنبرگ، صحنه‌ی محاکمه سردمداران نازی شد؛ دادگاه نورنبرگ، تاریخی‌ترین محکمه جهان پس از خانمان‌سوزترین جنگ تاریخ بود.
در آخرین روزهای جنگ جهانی دوم، وینستون چرچیل –نخست وزیر انگلیس – راه حل ساده ای برای مجازات جنایتکاران نازی در نظر داشت و آن اعدام در اسرع وقت بدون برگزاری دادگاه بود اما فرانکلین روزولت – رئیس جمهور ایالات متحده – ایده بهتری داشت؛ او معتقد بود نباید با اعدام جنایتکاران جنگی، آنها را تبدیل به قهرمان‌های کشورشان کرد؛ به همین خاطر باید به پای میز محاکمه کشیده شوند و شواهد و مدارک جنایت آنها برای تمام مردم دنیا افشا و عدالت از طریق قانون اجرا شود. بنابراین 21 تن از فرمانده‌هان و مقامات عالی رتبه حکومت هیتلر که توسط متفقین دستگیر شده بودند، به دستور ژنرال دوایت آیزنهاور – فرمانده عالی نیروهای متفقین – به زندان نورنبرگ منتقل شدند.
نورنبرگ، شهر نازی‌ها
نورنبرگ به شهر هیتلر شهرت یافته بود، شهری که در آن تظاهرات عظیم نازی برگزار می‌شد و قوانین ضد یهود به تصویب می‌رسید؛ شهری که این بار شاهد اجرای قانون برای سران نازی‌ها بود. دادگاه نورنبرگ از ماه نوامبر سال 1945 تا ماه اکتبر سال 1946 حدود 11 ماه به طول انجامید. کاخ دادگستری که تنها ساختمان سالم میان ویرانه‌های شهر بود. به عنوان محل دادگاه‌های بین‌المللی انتخاب شد. هر روز 400 تماشاچی و 325 خبرنگار از 23 کشور در دادرسی‌ها حاضر می‌شدند. این دادگاه نظامی بین‌المللی، متشکل از قضاتی از ایالات متحده امریکا، انگلیس، فرانسه، و اتحاد جماهیر شوروی بود و قاضی دیوان عالی انگلیس، جفری لارنس ریاست آن را بر عهده داشت. قوانین دادگاه حاصل انطباق میان سیستم‌های قضایی اروپا و آمریکا بود و یک تیم مترجم، همزمان تمام دادرسی‌ها را به چهار زبان انگلیسی، فرانسه، روسی و آلمانی ترجمه می‌کرد. چهار دادستان متفقین علیه 24 مقام ارشد آلمان نازی کیفر خواست صادر کردند. آنها به موجب اصول منشور دادگاه بین‌المللی نظامی، به دلیل ارتکاب جنایت علیه صلح و بشریت، آغاز جنگ تهاجمی، نقض معاهدات بین‌المللی و جنایت جنگی، جنایتکار و گناهکار نامیده شدند.
هیتلر محاکمه نشد
از آنجایی که دادگاه نورنبرگ نمی‌خواست تصور زنده بودن هیتلر، «هاینریش هیملر» - فرمانده نیروهای اس اس – و «یوزوف گوبلز» – وزیر تبلیغات رایش – را به وجود بیاورد، از برگزاری محاکمه ای حتی نمادین برای آنها خودداری کرد. از این فهرست 21 نفر باقی ماندند اما برخی از آنها "گوستاو گروپ" – کارخانه دار آلمانی – به دلیل سن بالا و بیماری و "روبرت لای" – رئیس جبهه کار رایش سوم – به دلیل خودکشی در شب قبل از محاکمه از دادرسی حذف شدند.
نورنبرگ به شهر هیتلر شهرت یافته بود، شهری که در آن تظاهرات عظیم نازی برگزار می‌شد و قوانین ضد یهود به تصویب می‌رسید؛ شهری که این بار شاهد اجرای قانون برای سران نازی‌ها بود. دادگاه نورنبرگ از ماه نوامبر سال 1945 تا ماه اکتبر سال 1946 حدود 11 ماه به طول انجامید. کاخ دادگستری که تنها ساختمان سالم میان ویرانه‌های شهر بود. به عنوان محل دادگاه‌های بین‌المللی انتخاب شد. هر روز 400 تماشاچی و 325 خبرنگار از 23 کشور در دادرسی‌ها حاضر می‌شدند. این دادگاه نظامی بین‌المللی، متشکل از قضاتی از ایالات متحده امریکا، انگلیس، فرانسه، و اتحاد جماهیر شوروی بود و قاضی دیوان عالی انگلیس، جفری لارنس ریاست آن را بر عهده داشت. قوانین دادگاه حاصل انطباق میان سیستم‌های قضایی اروپا و آمریکا بود و یک تیم مترجم، همزمان تمام دادرسی‌ها را به چهار زبان انگلیسی، فرانسه، روسی و آلمانی ترجمه می‌کرد. چهار دادستان متفقین علیه 24 مقام ارشد آلمان نازی کیفر خواست صادر کردند. آنها به موجب اصول منشور دادگاه بین‌المللی نظامی، به دلیل ارتکاب جنایت علیه صلح و بشریت، آغاز جنگ تهاجمی، نقض معاهدات بین‌المللی و جنایت جنگی، جنایتکار و گناهکار نامیده شدند.
هیتلر محاکمه نشد
از آنجایی که دادگاه نورنبرگ نمی‌خواست تصور زنده بودن هیتلر، «هاینریش هیملر» - فرمانده نیروهای اس اس – و «یوزوف گوبلز» – وزیر تبلیغات رایش – را به وجود بیاورد، از برگزاری محاکمه ای حتی نمادین برای آنها خودداری کرد. از این فهرست 21 نفر باقی ماندند اما برخی از آنها "گوستاو گروپ" – کارخانه دار آلمانی – به دلیل سن بالا و بیماری و "روبرت لای" – رئیس جبهه کار رایش سوم – به دلیل خودکشی در شب قبل از محاکمه از دادرسی حذف شدند.
همه متهمان در حالی که حق انتخاب وکیل داشتند، اتهاماتشان را انکار کردند و خود را بی‌گناه دانستند. رابرت جکسن – دادستان کل آمریکا – تصمیم گرفت برای اثبات جرم آنها اتهامات را بر اساس مدارک نوشته شده توسط خود نازی‌ها مطرح کند تا رای دادگاه با قاطعیت در مرحله اول اعلام شود. بنابراین وقتی متهمان مدارک ثبت و ضبط شده آرشیو حزب نازی را دیدند، لب به اعتراف گشودند. در دادگاه، حدود یک میلیون صفحه اسناد و فیلم‌های اختصاصی حزب نازی از اردوگاه‌های کار اجباری مورد بررسی قرار گرفت.
بعضی از متهمان، جنایت جنگی‌شان را به گردن هیتلر، حزب نازی و سران حزب انداختند و بعضی دیگر خودشان بر عهده گرفتند تا شاید در محکومیتشان تخفیف داده شود. 12 تن از متهمان، به مرگ پای چوبه دار محکوم شدند که این حکم در 15 اکتبر 1946 به اجرا درآمد و اجساد آنها را در کوره‌های آدم‌سوزی سوزاندند. سه نفر تبرئه شدند و بقیه آنها به حبس تا چندین سال زندان محکوم شدند. زندانی‌ها را به زندان "اشپانداو" در برلین منتقل کردند. پس از دادگاه نورنبرگ، محاکمات دیگری انجام شد که مربوط به اعضای گشتاپو، اس اس، پزشکان نازی و … بود.
پزشکان نازی و نقض اخلاق در پژوهش
طی دادگاه نورنبرگ و دادگاه‌های پزشکی‌اش که پس از آن تشکیل شد، آزمایش‌هایی که روی زندانی‌های اردوگاه‌های کار اجباری و کمپ‌های زندانی‌ها صورت می‌گرفت، به عنوان جنایت جنگی شناخته و محکوم شد، آزمایش روی انسان‌ها توسط دکتر ورنر هیده – پزشک معروف نازی – در 1939 به نام تئوری کشتن شفقت آمیز زندگی‌های بی‌ارزش به هیتلر عرضه شده بود. به فرمان او، پزشکان نازی در 30 اردوگاه اسرای جنگی برای اثبات برتری نژادی، آزمایش‌های هولناکی انجام می‌دادند که شامل تزریق میکروب تیفوس و سل و آب دریا به بدن، پرتاب از ارتفاع زیاد، اعمال روش‌های استرلیزاسیون، عمل پیوند اعضا و … بود که در شرایط طبیعی و بدون بیهوشی صورت می‌گرفت. در دادگاه نورنبرگ 23 نفر از پزشکان و پرستاران به مرگ و حبس ابد محکوم شدند.
طی دادگاه نورنبرگ و دادگاه‌های پزشکی‌اش که پس از آن تشکیل شد، آزمایش‌هایی که روی زندانی‌های اردوگاه‌های کار اجباری و کمپ‌های زندانی‌ها صورت می‌گرفت، به عنوان جنایت جنگی شناخته و محکوم شد، آزمایش روی انسان‌ها توسط دکتر ورنر هیده – پزشک معروف نازی – در 1939 به نام تئوری کشتن شفقت آمیز زندگی‌های بی‌ارزش به هیتلر عرضه شده بود. به فرمان او، پزشکان نازی در 30 اردوگاه اسرای جنگی برای اثبات برتری نژادی، آزمایش‌های هولناکی انجام می‌دادند که شامل تزریق میکروب تیفوس و سل و آب دریا به بدن، پرتاب از ارتفاع زیاد، اعمال روش‌های استرلیزاسیون، عمل پیوند اعضا و … بود که در شرایط طبیعی و بدون بیهوشی صورت می‌گرفت. در دادگاه نورنبرگ 23 نفر از پزشکان و پرستاران به مرگ و حبس ابد محکوم شدند.
دادگاه نورنبرگ، اساسنامه ای استاندارد تهیه کرد که در آن نظارت اخلاقی بر سالم و انسانی بودن آزمایش‌های تحقیقاتی روی انسان‌ها، به صورت یکی از مواد قانونی در آمد. احتمالا همه شما در موقع تصویب پایان نامه، فرمی را امضا کرده اید که تعهد کنید اخلاق پژوهش را در کارتان رعایت می‌کنید. آن فرم یادگاری همین دادگاه‌ها است.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
