آغاز طراحی پروژه ی بمب افکن استراتژیکی جدید روسیه

[Son of anarchy]

آقای والری گراسیموف، رئیس کل ستاد نیروهای مسلح روسیه در رابطه با آغاز پروژ ی بمب افکن جدید روسیه اعلام کرد:

" پروژه ی طراحی فنی بمب افکن استراتژیک جدید در سال 2014 میلادی آغاز خواهد شد."

آقای واسیلی کاشین کارشناس مرکز پژوهش های استراتژیکی و تکنولوژی روسیه به طور مفصل به تفسیر این خبر و مقایسه ی این بمب افکن با مدل های مشابه چینی و آمریکایی می پردازد:

در حال حاضر، جنگنده ی چندمنظوره ی جدید دوربرد <پاک دا> به عنوان جایگزین بمب افکن های "Tu-160 " "Tu-95MS" در ازتش روسیه ایفای خدمت می نماید. مرکز طراحی "توپولوف" مسئول طراحی و ساخت بمب افکن استراتژیکی جدید را بر عهده گرفته است. این مرکز تا پایان سال 2014 میلادی، نقشه ی طراحی و ساخت و همچنین هزینه های مربوط به تولید بمب افکن جدید را تسلیم وزارت دفاع روسیه خواهد نمود.

بر اساس اطلاعات دریافتی از سوی مطبوعات و رسانه ها، تولید انبوه این بمب افکن از سال 2020 آغاز خواهد شد. اطلاعاتی نیز در دسترس می باشد که اعلام کرده اند که سال 2020 تنها سال آغاز آزمایشات فنی و انجام اولین پرواز این بمب افکن خواهد بود. با این تفاسیر، طراحی و ساخت موتور های بمب افکن جدید در سال 2011 میلادی آغاز شده است. به نظر می رسد که در این بمب افکن از موتورهای پیشرفته شده ای همچون 117С و NK-32 استفاده خواهد شد. فعالیت ها بر روی تسلیحات و تجهیزات نظامی بمب افکن استراتژیکی آغاز شده است و به احتمال فراوان از موشک های نوین بالدار کروز مدل "خ-101" با برد 5500 کیلومتر و همچنین از سامانه موشکی کوتاه برد و بمب های هدایت شونده استفاده شود.
آنچه که تا به امروز در رابطه با این پروژه در اختیار داریم این است که این بمب افکن از مدل "موشک پرنده" و بمب افکن آمریکایی "B-2 Spirit" است. این تنها بمب افکن رادارگریز استراتژیکی است که تولید انبوه آن در دستور کار وزارت دفاع روسیه قرار گرفته است. قیمت خرید تمام شده ی یک فروند بمب افکن با تجیزات کامل در دهه ی 1990 میلادی رقمی بالغ بر 900 میلیون دلار محاسبه شده بود. هزینه ی کل طراحی و تولید کل بمب افکن های آن زمان نیز معادل 45 میلیارد دلار برآورد شده است.به احتمال فراوان، بمب افکن جدید روسیه نیز همچون بمب افکنВ-2 ایالات متحده، سرعت نهایی پایین تر از صوت داشته باشد ولی طول برد مسافت بالا و قابلیت رادارگریزی، آن را به یک غول خستگی ناپذیر تبدیل خواهد نمود. به نظر می رسد که مسئله سرعت، مهمترین تمایز میان بمب افکن های روسیه در مقاسیه با بمب افکن های مافوق صوت چینی جدید که از روی عکس و ماکت دیده شده است، خواهد بود. کارشناسان و تحلیلگران نظامی بر این عقیده اند که ساخت بمب افکن برای چین، هزینه های سرسام آور و ارقامی نجومی دربر خواهد داشت. چرا که بر خلاف روسیه و ایالات متحده، کشور چین هیچ تجربه ای در این صنعت نداشته است. اگر چین بخواهد ساخت بمب افکن را به تولید انبوه برساند میتوان این چنین محاسبه کرد که هزینه ی این پروژه از هزینه ی مصرفی 2 پروژه ی طراحی و تولید جنگنده های نسل پنجم و حتی از هزینه ی برنامه های فضایی کشورش نیز بیشتر خواهد شد.بر خلاف چین، روسیه طراحی و تولید بمب افکن را از صفر شروع نکرده و همین مرکز طراحی "توپولوف" در دهه های 1970 الی 1980 میلادی، فعالیت بر روی ساخت هواپیمای "Tu-220" را به عنوان بمب افکن استراتژیکی و جنگنده ضد کشتی را انجام شده است. این جنگنده نیز باید بر اساس مدل "موشک پرنده" ساخته می شد. از مشخصات آن می توان به طول برد 16000 کیلومتر با شعاع هدف گیری موشکی کروز تا فاصله ی 5،5 هزار کیلومتر اشاره نمود. در سالهای 1980 میلادی، آزمایشات آیرودینامیکی بسیاری بر روی ماکت این جنگنده صورت گرفت.پروژه های جدید بمب افکن های استراتژیکی همواره با درصد ریسک تکنیکی بالایی همراه بوده است. با این تفاسیر، موفقیت ها و موقعیت هایی که روسیه از تولید بمب افکن جدید بدست خواهد آور را با هیچ چیز نمی توان مقایسه نمود. این غول آهنی می تواند تنها پس از چند ساعت از زمان دستور، هر نقطه از کره ی زمین را بدون نیاز به پرواز از پایگاه های نظامی در کشورهای مختلف، با خاک یکسان کند