حرف های جنجالی محمود شهریاریِ ممنوع التصویر

[ηἔ∂Δ]

گلچین صحبت های محمود شهریاری در برنامه دید در شب


محمود شهریاری بعد از دو سال در مقابل دوربین«دید در شب» قرار گرفت و در مورد ممنوع‌ التصویری‌های پی در پی‌اش و انتشار تصاویر فیلم عروسی‌ برادرش که به سالها ممنوع‌التصویری‌اش منجر شد، توضیح داد.د
محمود شهریاری – مجری با سابقه تلویزیون – به سوالات صریح رضا رشیدپور پاسخ داد. گزیده اظهارات شهریاری در ادامه می‌آید:
– از سال 61 هیچ وقت برایم توضیح ندادند که چرا ممنوع‌التصویر و بعد چرا آزادالتصویر شدی.
– هیچ وقت حضور پررنگ که هیچ، حضور کم‌رنگ هم در سیاست نداشته‌ام.
– دلیل بار آخر ممنوع‌التصویری‌ام را از آقای پورمحمدی (معاون سیما) پرسیدم، خودش دلیلش را نمی‌دانست.
– در عروسی برادرم و در مقابل محارم رقصیدم. کدام مرجعی گفته که رقص مرد حرام است؟ بعدها سازمان از برخورد شدیدش با ما عذرخواهی کرد.
– حس این روزهای سوشا مکانی را درک می‌کنم.
– زمان ما تلگرام و اینترنت نبود، سی‌دی رقص من را سر چهارراه‌ها می‌فروختند. خودم سی‌دی را خریدم!
– در انتشار مسائل خصوصی هنرمندان ایرادی به مردم وارد نیست. مردم دوست دارند بدانند هنرمندان چگونه زندگی می‌کنند.
– به آیت‌الله یزدی رئیس وقت قوه قضائیه گفتم راضی هستید از زندگی خصوصی شما و روضه سیدالشهدا در خانواده‌تان فیلم بگیرند و منتشر کنند؟ گفتند خیر راضی نیستم. گفتم خب پس چرا کاری برای جلوگیری از انتشار این فیلم‌ها نمی‌کنید؟
– در زمان نام‌بردن از شهرام شب‌پره، مدیر شبکه و ناظر پخش حضور داشتند. خودشان مجوز باز کردن صدا را در استودیو دادند.
– خطوط قرمز صدا و سیما و برخوردها در آن، سیال و سلیقه‌ای است. برخی مدیران انتظار دارند مجری برنامه مانند اکسسوار صحنه هیچ واکنشی نداشته باشد و فقط بنشیند.
– یکی از مدیران گروه‌های تلویزیون به من گفت ما که نمی‌توانیم بگوییم اینجوری اجرا کنید. ما باید بگوییم نکنید! شما باید خطوط قرمز را بشکنید تا مخاطب ما بیشتر شود.
– موضوع رقصنده در تی‌وی صحت ندارد. ما کت‌هایمان را گره زدیم و احمدزاده از آنها پرید.
– گاهی به ما می‌گویند چرا در صداوسیما اپرا وینفری نداریم. او چه کار می‌کند، ما چه کار می‌کنیم؟ ما به خاطر یک کت بدبخت شدیم.
– الان من بخواهم ناظر پخش شوم و مسئولیت ممیزی اشعار را بگیرم، نصف شعرهای خواننده‌های داخلی‌مان را رد می‌کنم و به حمیرا مجوز می‌دهم.
– چرا آقای پورمحمدی می‌آید مصاحبه می‌کند و می‌گوید ایده‌آل ما این است که تلویزیون 60 درصد بیننده داشته باشد؟ این ایده‌آل است؟
– چرا باید 38 هزار و 500 نفر در تلویزیون کارمند داشته باشیم ولی یک تلویزیونی که با 35 نفر اداره می‌شود بیاید بیننده ما را بگیرد؟
– من بیشترین گزارش را از میدان جنگ در آرشیو صداوسیما دارم.
– به دوستان حراست صداوسیما اعلام می‌کنم هر کاری بکنید من از این کشور نمی‌روم.
– چرا نباید اسماعیل میرفخرایی، جواد آتش‌افروز و صالح‌علاء که مردم آنها را دوست دارند برنامه اجرا کنند؟
– صداوسیما خانه من است اما به بازگشت به خانه‌ام امیدوار نیستم.
– کار حراست پرسنلی فقط پیدا کردن سوژه از زندگی ماست یا مراقبت از ما در برابر اتفاقات پیش آمده؟ نامش را عوض کنند.
– ظریف باید برای دبیر کلی سازمان ملل نامزد شود. حتما رای می‌آورد.