بازی آنلاین
آپلود عکس
31-12-2018، 15:36
سوپ اردک فیلمی ۶۸ دقیقه ای به کارگردانی لئو مک کری با بازی گروچو مارکس است. این فیلم در سال 1933 در آمریکا ساخته شد. موضوع فیلم سوپ اردک کمدی است. در این مقاله به معرفی فیلم سوپ اردک و همچنین نقد فیلم سوپ اردک می پردازیم. از شما همراهان عزیز دعوت می کنیم تا پایان این مقاله ما را همراهی کنید.
این فیلم در فهرست ۱۰۰ فیلم برتر کمدی در تاریخ سینما که توسط وب‌گاه آی‌ام‌دی‌بی منتشر گردید، مقام ششم را دارد.
کارگردان: لئو مک‌کری / تهیه‌کننده :هرمن جی. منکیویچ / نویسنده : برت کالمر
بازیگران: گروچو مارکس / لئونید کینسکی / ادموند بریس / لوئیس کلاسر هیل
موسیقی : برت کالمر / فیلم‌برداری: برت شارپ / هری روبی / توزیع‌کننده: پارامونت پیکچرز
تاریخِ انتشار : ۱۷ نوامبر ۱۹۳۳
پدر من برادران مارکس را بیشتر از تمام کمدین ها یا، در واقع، تمام ستارگان سینما دوست داشت و اولین فیلمی که برای تماشای آن من را به سینما برد یک روز در مسابقه ی اسب‌دوانی (1937) بود. تنها چیزی که از آن تجربه به یاد می‌آورم قهقهه های شادمانی پدرم بود، اما چیز دیگری هم بود که مدتی بعد فهمیدم: صدای او در هنگامی که برادران را توصیف می‌کرد. او از لحنی استفاده می‌کرد که مردم از آن هنگام تعریف از زیرکی یک فرد در شرایط بحرانی استفاده می‌کنند. این همان لحنی است که من در فیلم‌هایی از جمله بعضی ها داغش را دوست دارند، تهیه کنندگان، زین های مشتعل، هواپیما، مونتی پیتون، اندی کافمن، زندگی شنبه شب یا جان مالکوویچ بودن دیده‌ام_ یا حتی فیلم هایی که فقط کمدی های غیر مستقیم هستند مثل داستان عامیانه شنیده ام، و استفاده کرده‌ام. معمولاً فیلم هایی که جرأت انجام کاری خارج از قوانین معمول فیلمسازی را دارند و در عین حال به طور مشخص و غیر قابل انکاری بامزه هستند، به نوعی تحسین می‌شوند.
آنها جزو اولین افرادی بودند که چنین شیوه‌ای را بیان کردند؛ شما می‌توانید ببینید که برادران مارکس الهام‌بخش چه کسی بودند، اما جدا از تأثیرات غیرمستقیمی که از سنّت غنی تماشاخانه، واریته و کمدیِ‌یدیش گرفتند، نمی‌توان گفت که چه کسی الهام بخش آنها بوده است. برادران مارکس فیلم هایی ساختند که هریک مثل قسمت‌هایی از یک کل هستند، ولی سوپ اُردک احتمالاً بهترین آنها است. فیلم نقطه ی بازگشت در کار سینمای آنها را نشان می‌دهد؛ این آخرین فیلم برای شرکت پارامونت و همینطور آخرین فیلمی است که در آن تمام برادران بطور مستقیم در صحنه ها دخیل هستند.
بیان طرح داستان کار بیهوده ای است، چرا که فیلم برادران مارکس برای تأثیرگذاری لحظات، سکانس‌ها، موضوع، و مکالمه ساخته شده است، نه برای فهماندن مطلبی به مخاطب. فیلم تعدادی سکانس های بدنی بی‌کلام را نشان می‌دهد که احتمالاً ریشه های آن در اجرا های واریته ای است که برادران سال ها پیش با آنها آشنا بودند.
گروچو در مقام یک کمدین، در فیلم های صامت ناکارآمد است، درست بر خلاف چاپلین و کیتون که در سینمای ناطق کم کارتر بودند. سه برادر اصلی در ظاهر مثل کاریکاتور هایی از دوران صامت بودند. با این که سوپ اردک از بعضی جهات قدیمی شده است، لحظاتی دارد که بطور شگفت انگیزی مدرن بنظر می‌آید. برادران مارکس ساختار کلاسیک فیلم کمدی را شکستند و دوباره آن را با بی نظمی بهم چسباندند، به طوری که هیچ چیزی شبیه به گذشته نبود. چرا عنوان فیلم سوپ اردک است؟ منتقد تیم دیرکس توضیح می‌دهد: ((می‌گویند که گروچو دستورالعمل زیر را تهیه کرد: دو بوقلمون دارید، یک غاز، چهار کلم، ولی اردک نه، و آنها را با هم مخلوط کنید. بعد از یک بار چشیدن ، برای مابقی عمرتان سوپ اردک خواهید داشت.))
این فیلم در فهرست ۱۰۰ فیلم برتر کمدی در تاریخ سینما که توسط وب‌گاه آی‌ام‌دی‌بی منتشر گردید، مقام ششم را دارد.
کارگردان: لئو مک‌کری / تهیه‌کننده :هرمن جی. منکیویچ / نویسنده : برت کالمر
بازیگران: گروچو مارکس / لئونید کینسکی / ادموند بریس / لوئیس کلاسر هیل
موسیقی : برت کالمر / فیلم‌برداری: برت شارپ / هری روبی / توزیع‌کننده: پارامونت پیکچرز
تاریخِ انتشار : ۱۷ نوامبر ۱۹۳۳
پدر من برادران مارکس را بیشتر از تمام کمدین ها یا، در واقع، تمام ستارگان سینما دوست داشت و اولین فیلمی که برای تماشای آن من را به سینما برد یک روز در مسابقه ی اسب‌دوانی (1937) بود. تنها چیزی که از آن تجربه به یاد می‌آورم قهقهه های شادمانی پدرم بود، اما چیز دیگری هم بود که مدتی بعد فهمیدم: صدای او در هنگامی که برادران را توصیف می‌کرد. او از لحنی استفاده می‌کرد که مردم از آن هنگام تعریف از زیرکی یک فرد در شرایط بحرانی استفاده می‌کنند. این همان لحنی است که من در فیلم‌هایی از جمله بعضی ها داغش را دوست دارند، تهیه کنندگان، زین های مشتعل، هواپیما، مونتی پیتون، اندی کافمن، زندگی شنبه شب یا جان مالکوویچ بودن دیده‌ام_ یا حتی فیلم هایی که فقط کمدی های غیر مستقیم هستند مثل داستان عامیانه شنیده ام، و استفاده کرده‌ام. معمولاً فیلم هایی که جرأت انجام کاری خارج از قوانین معمول فیلمسازی را دارند و در عین حال به طور مشخص و غیر قابل انکاری بامزه هستند، به نوعی تحسین می‌شوند.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
آنها جزو اولین افرادی بودند که چنین شیوه‌ای را بیان کردند؛ شما می‌توانید ببینید که برادران مارکس الهام‌بخش چه کسی بودند، اما جدا از تأثیرات غیرمستقیمی که از سنّت غنی تماشاخانه، واریته و کمدیِ‌یدیش گرفتند، نمی‌توان گفت که چه کسی الهام بخش آنها بوده است. برادران مارکس فیلم هایی ساختند که هریک مثل قسمت‌هایی از یک کل هستند، ولی سوپ اُردک احتمالاً بهترین آنها است. فیلم نقطه ی بازگشت در کار سینمای آنها را نشان می‌دهد؛ این آخرین فیلم برای شرکت پارامونت و همینطور آخرین فیلمی است که در آن تمام برادران بطور مستقیم در صحنه ها دخیل هستند.
بیان طرح داستان کار بیهوده ای است، چرا که فیلم برادران مارکس برای تأثیرگذاری لحظات، سکانس‌ها، موضوع، و مکالمه ساخته شده است، نه برای فهماندن مطلبی به مخاطب. فیلم تعدادی سکانس های بدنی بی‌کلام را نشان می‌دهد که احتمالاً ریشه های آن در اجرا های واریته ای است که برادران سال ها پیش با آنها آشنا بودند.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
گروچو در مقام یک کمدین، در فیلم های صامت ناکارآمد است، درست بر خلاف چاپلین و کیتون که در سینمای ناطق کم کارتر بودند. سه برادر اصلی در ظاهر مثل کاریکاتور هایی از دوران صامت بودند. با این که سوپ اردک از بعضی جهات قدیمی شده است، لحظاتی دارد که بطور شگفت انگیزی مدرن بنظر می‌آید. برادران مارکس ساختار کلاسیک فیلم کمدی را شکستند و دوباره آن را با بی نظمی بهم چسباندند، به طوری که هیچ چیزی شبیه به گذشته نبود. چرا عنوان فیلم سوپ اردک است؟ منتقد تیم دیرکس توضیح می‌دهد: ((می‌گویند که گروچو دستورالعمل زیر را تهیه کرد: دو بوقلمون دارید، یک غاز، چهار کلم، ولی اردک نه، و آنها را با هم مخلوط کنید. بعد از یک بار چشیدن ، برای مابقی عمرتان سوپ اردک خواهید داشت.))
منبع: Asemooni
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
