بغض قلم ❥ .. (نسخه هشتم)

[ⓩⓐⓗⓡⓐ]

می‌گفتی قلب‌ها وقتی مهربانی را حس می‌کنند؛ صدای تپیدنشان فرق می‌کند..
خون درون رگ‌هایشان گرم‌تر می‌شود، و ذوب می‌کند تمام یخ‌های سرد و کدر بی‌مهری را..
می‌گفتی قلب‌ها نیاز دارند؛ به روییدن جوانه‌ای ترد و سبز، در کنار رگ‌هایشان..
به نشاندن دانه‌ای کوچک و گرم از نور، در حجم کوچک و تاریک و سرخشان..
می‌گفتی مهربانی، همان جوانه‌ی سبزی‌ست که رگ‌ها را به آغوش می‌کشد،
و همان دانه‌ی کوچک نوری‌ست که قلب‌ها را روشن می‌کند...
آیا تا به حال، چیزی از معجزه‌ی قلب‌های روشن شنیده‌ای؟!

-مهسا زضایی