مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ]

[מַברִיק]

تا تو مرادِ من دهی
کشته مرا فراق تو

[z_farhad]

وقت است که بنشینی و گیسو بگشایی
تا با تو بگویم غمِ شبهای جدایی

[آمین]

یادم نمی کنی و
ز یادم نمی روی
یادت بخیر
یار فراموش کار من

[מַברִיק]

نمازت را رها کن نصفه از مسجد بزن بیرون
که میترسم کسی بو برده باشد چشم مستت را

تبر را بر زمین بگذار و نفرین کن دلِ خونم
نه خود را خسته کن دیگر نه قوم بت پرستت را

[shahid]

از حال دلم کی با خبرہ
حق دارم اگ خوابم نبرہ
رویای حرم توی سرمہ
چند وقتہ دلم کنج حرمہ

[z_farhad]

هرگز اندر همه عالم نشناسم غم و شادی
مگر آن وقت که شادی خور و غم خوار تو باشم

[gallant#]

ما بی غمان مست دل از دست داده ایم
همراز عشق و همنفس جام باده ایم
بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند
تا کار خود ز ابروی جانان گشاده ایم

[آمین]

مژده ای دل که مسیحا نفسی می‌آید

که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید

از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش

زده‌ام فالی و فریادرسی می‌آید

[gallant#]

یا رب تو زمانه را دلیلی بفرست
نمرودانرا پشه چو پیلی بفرست ابوسعید ابوالخیر

یاد تو کنم میان یادم باشی
لب بگشایم در این گشادم باشی

گر شاد شوم ضمیر شادم باشی
حیله طلبم تو اوستادم باشی

[z_farhad]

یاد بگذشته به دل ماند و دریغ
نیست یاری که مرا یاد کند


دیده ام خیره به ره ماند و نداد
نامه ای تا دل من شاد کند


خود ندانم چه خطایی کردم
که ز من رشته الفت بگسست


در دلش جایی اگر بود مرا
پس چرا دیده ز دیدارم بست


هر کجا می نگرم ، باز هم اوست
که به چشمان ترم خیره شده


درد عشقست که با حسرت و سوز
بر دل پر شررم چیره شده


گفتم از دیده چو دورش سازم
بی گمان زودتر از دل برود


مرگ باید که مرا دریابد
ورنه دردیست که مشکل برود