مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ]

[مـ༻؏☆جـےـیــّ◉ـב]

تنــم از واسـطه دوری دلـبر بگــداخت جانم از آتش هجر رخ جانانه بسوخت

«حافظ»

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

تهمتن بر آشفت و با طوس گفت
که رهام را جام باده است جفت

[anoosh2]

ترا فر و برزست و مردانگی
نژاد و دل و بخت و فرزانگی

نباید ترا پند آموزگار
نگه کن بدین گردش روزگار

[parisa 1375]

رسم عاشق نیست با یک دل دو دلبر داشتن

یا زجانان یا زجان باید که دل برداشتن

---

تا درون آمد غمش از سینه بیرون شد نفس نازم این مهمان که بیرون کرد صاحبخانه را

[مـ༻؏☆جـےـیــّ◉ـב]

آمدی دیوانه ام کردی و رفتی بی وفا
با غمت هم خانه ام کردی و رفتی بی وفا

مثل شمعی بودی و با یاد خود ای نازنین
تا ابد پروانه ام کردی و رفتی بی وفا

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

آتش است این بانگ نای و نیست باد
هرکه این آتش ندارد نیست باد

[parisa 1375]

خواهی که جهان در کف اقبال تو باشد؟ خواهان کسی باش که خواهان تو باشد
خواهی که جهان در کف اقبال تو باشد؟ آغاز کسی باش که پایان تو باشد

[[ SouL ]]

درویشی و عاشقی به هم سلطانیست
گنجست غم عشق ولی پنهانیست

ویران کردم بدست خود خانه دل
چون دانستم که گنج در ویرانیست

[امیر‌حسین]

تاج و تخت و چتر این سلطان مبادا بی شمـا

عشـــق را دیـدم میـان عــاشقان ساقی شده

جــان مــا را دیــدن ایشــان مبادا بی شمـا

جـان های مـرده را ای چون دم عیسی شمــا

ملک مصــر و یــوسف کنعان مبادا بی شمــا

چون به نقد عشق شمس الدین تبریزی خوشم

رخ چو زر کــردم بگفتم کــان مبــادا بی شمـا

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

اَلا یا اَیُّهَا السّاقی اَدِرْ کَأسَاً و ناوِلْها

که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکل‌ها