مُـشـاعِـرِه نُـسـخِـه [ 4 ]

[م‍حمّد]

تا با کمان ابرو بنشست در کمینم
در خون خویش بنشاند از خون دل‌نشینم

[parisa 1375]

مغرور مشو این همه بر سوز خود ای شمع کاین سازش پروانه هم از روی حساب است

[Volkan]

تیر روانه میرود، سوی نشانه میرود
ما چه نشسته‌ایم پس، شَه ز شکار میرسد

[parisa 1375]

ديدي اي دل كه غم عشق دگر بار چه كرد    
 چون بشد دلبر و با يار وفادار چه كرد

[Volkan]

دانی که چیست دولت؟ دیدار یار دیدن
در کُوی او گدائی بر خسروی گزیدن
از جام طمع بریدن، آسان بود ولیکن
از دوستانِ جانی مشکل توان بریدن

[parisa 1375]

نباید بستن اندر چیز و کس دل

که دل برداشتن کاریست مشکل

[Volkan]

لب باز مگیر یک زمان از لب جام

تا بستانی کام جهان از لب جام

در جام جهان چو تلخ و شیرین به هم است

این از لب یار خواه و آن از لب جام

[parisa 1375]

ما بی غمان مست دل از دست داده ایم
همراز عشق و همنفس جام باده ایم
بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند
تا کار خود ز ابروی جانان گشاده ایم

[Volkan]

مردم از فتنه گریزند و ندانند که ما
به تمنای تو در حسرت رستاخیزیم

[م‍حمّد]

من که دارم در گدایی گنج سلطانی به دست
کی طمع در گردش گردن دون پرور کنم