12-12-2013، 7:11
انسان هر چقدر گناه بکنه یه روز عذابش تموم میشه و میره بهشت به جز گناهانی که اگر کسی آنها را مرتکب شود همانگونه که بهشتیان در بهشت جاودانند همیشه در آتش خواهد ماند که به بررسی این گناهان در قران می پردازیم:
1 - کافران: خداوند در آیه ی 39 سوره ی بقره می فرماید: "و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند اهل جهنمند و در آن جاودان خواهند بود".
اما چه کسانی کافرند؟ در رساله آیت الله مکارم شیرازی آمده: کافر یعنی کسی که خدا یا پیامبر اسلام (ص) را قبول ندارد یا برای خدا شریکی قرار می دهد هر چند به یکی از ادیان مانند یهود و نصاری ایمان داشته باشد. (البته خدا در ایه ی 62 سوره ی بقره میفرماید: "هر یک از مسلمانان و مسیحیان و صابئان (و یهودیان) که از روی حقیقت به خدا و روز قیامت ایمان آورد و نیکوکاری پیشه کند پس پاداش انها نزد پروردگارشان محفوظ است. نه ترسی بر ایشان است و نه اندوهگین شوند" اما اگر اهل کتاب اسم اسلام را بشنوند که پیامبرانشان را تصدیق کرده و ادعا کرده که آخرین و کامل ترین دین است و درباره اسلام تحقیق نکنند آن وقت آنها کافرند) در ادامه رساله آیت الله مکارم شیرازی آمده: کسی که ضروری دین اسلام یعنی چیزی را که همه مسلمانان می دانند مثل معاد و واجب بودن نماز و روزه و... را منکر شود چنانچه ضروری بودن ان را بداند کافر است.
هرگاه کسی پناه بر خدا به خدا یا پیامبر(ص) یا یکی از معصومین(ع) ناسزا بگوید یا این که دشمنی داشته باشد کافر است.
کسانی که در حق حضرت علی(ع) و یا سایر امامان(ع) غلو کند یعنی ان بزرگواران را خدا بداند یا صفات خدایی برای آنها قائل شود کافر است.
کسانی که عقیده به وحدت وجود دارند یعنی می گویند در عالم هستی یک وجود بیشتر نیست و آن خداست و همه ی موجودات عین خدا هستند و کسانی که معتقدند خدا در انسان یا موجود دیگری حلول کرده و با ان یکی شده یا خدا را جسم بدانند بنا براحتیاط واجب کافرند.
2- منافقان: خدا به مردان و زنان منافق و کافران وعده آتش جهنمی داده که در آن جاودان خواهند بود (سوره ی توبه آیه 68) جالب است که خدا در این ایه منافقان و کافران را در کنار هم آورده! و به آنها وعده جاودانگی در جهنم داده! و خدا هرگز خلف وعده نمی کند! حال سوالی که مطرح می شود این است که منافقان چه کسانی هستند؟ خداوند در برخی آیات دیگر منافقان را اینگونه معرفی می کند که: با زبان می گویند ایمان اوردیم اما قلبا با شیطان هستند و مومنان را مسخره می کنند و مردم را به بدی امر می کنند و از خوبی باز می دارند.
3- قاتلان: هر کس مومنی را به عمد بکشد مجازات او جهنم است که در ان جاودان خواهد بود و خشم و لعنت خدا بر اوست وعذاب شدیدی برای او مهیاست (سوره ی نساء ایه ی 93) و خدا در ایه ی 92 همین سوره می فرماید: "هیچ مومنی مومن دیگر را به عمد نمی کشد و اگر کسی کسی را به خطا کشت (مثلا حوادث رانندگی) باید برای جبران بنده ی مومنی را آزاد کند و دیه را هم بپردازد مگر این که ان را ببخشند".
4- زنا کاران: گناهی که متاسفانه در زمان ما رایج شده و زشتی این گناه از بین رفته. خداوند در آیه 68 و 69 سوره فرقان در ادامه بیان ویژگی های مومنان می فرماید: "و هرگز زنا نمی کنند که هر کس چنین کند کیفر گناهش را خواهد دید عذابش در روز قیامت مضاعف می شود و با ذلت و خاری در جهنم جاودان خواهد ماند". و همچنین خدا در مجازات قاتلان به اولیای دم گفته اگر قاتل را ببخشید برای شما بهتر است اما در مجازات زناکاران در سوره ی نور آیه 2 می فرماید: "اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید به انها رحم نکنید"!
5- مرتد شدن: و هر کس از شما که از دین خود برگردد و کافر از دنیا برود تمام اعمالش در دنیا و اخرت از بین رفته است. چنین افرادی اهل جهنمند و در آن جاودان خواهند بود (سوره بقره آیه 217).
6 - ربا خواران: و اگر کسی اندرزی از جانب پروردگارش به او رسد و از رباخواری دست بردارد خدا از گذشته او درگذرد و کار او به (عفو) خدا واگذار می شود و کسانی که دست نکشند اهل جهنمند و در آن جاودان خواهند بود (آیه 275 سوره بقره).
خداوند در جایی دیگر از قرآن فرموده ربا به منزله جنگ با خدا و رسولش است و در حدیثی از یکی از معصومین آمده که گناه ربا از گناه زنای انسان با مادرش در مسجد الحرام بیشتر است.
7- همدستان و همکاران دشمنان اسلام: خداوند در آیه 80 سوره مائده می فرماید: "بسیاری از آنها را خواهی دید که کافران را دوست و تکیه گاه خود قرار می دهند. ذخیره ای که برای خود پیش می فرستند غضب خداست و آن بسیار بد ذخیره ایست و انها در عذاب جاودان خواهند بود".
8- کسی که گناهش به او احاطه پیدا کند: آری هر کس کار زشتی انجام دهد و کردار بدش به او احاطه پیدا کند، چنین افرادی اهل جهنمند و در آن جاودان خواهند شد (سوره بقره آیه 81) اما این که گناه کسی بر او احاطه پیدا کند یعنی چه؟ در تفسیر این آیه (در کتاب تفسیر نمونه) آمده که: گناهان کوچک و بزرگ در آغاز یک عمل است سپس تبدیل به حالت می شود و با ادامه و اصرار شکل ملکه به خود می گیرد و هنگامی که به اوج شدت خود برسد تمام وجود انسان را به رنگ گناه در می آورد و عین وجود انسان می شود در این هنگام هیچ پند موعظه و راهنمایی راهنمایان در وجود او اثر نخواهد کرد و در حقیقت با دست خود (گناه را) قلب ماهیت خویش کرده است.
سخن پایانی: بعضی در زمان ما می گویند که ما چون شیعه هستیم شفاعت میشیم و یا مستقیم میریم بهشت یا خیلی کم عذاب می کشیم!! خدا تو سوره بقره آیه 80 به این طور افراد پاسخ میده که: "قوم بنی اسرائیل می گفتند عذاب جهنم به ما نمیرسد جز چند روز معدود (ای پیامبر) به انها بگو آیا درباره آنچه که می گوئید پیمانی از خدا گرفته اید؟ که خدا از ان تخلف نکند؟ یا چیزی به خیال جاهلانه خود به او نسبت میدهید؟"این افراد بعضی روایات رو میارند که بعضی هاشون سند خوبی هم داره اما درباره شیعه ها واقعی هست. امام صادق (ع) میفرماید: از شیعیان ما نیست کسی که نماز شب نمیخواند. اما خدا هم خیلی مهربونه. خدا مقرب ترین مخلوق اون زمانش رو (شیطان) به خاطر ما انسان ها و سجده نکردن بر پدر ما از درگاهش راند. و بیشمار نعمت به ما داد! با این وجود ما اون رو رها میکنیم و به سخنان شیطان گوش میدیم اون با وجود این که بدترین گناهان ما رو میبینه و قدرتمند تر از همه موجوداته, بر ما هنگام انجام گناه عذاب نازل نمیکنه و حتی گناه ما رو تا 7 ساعت نمینویسه تا شاید توبه کنیم. هی مرگ رو به یاد ما میاره اما ما توبه نمیکنیم باز هم تا اخر عمر به ما مهلت میده بعد از مرگ هم برای این که ترازوی اعمال ما روسنگینترکنه کار های نیک ما رو 10 برابر گناهانمون حساب میکنه! باز هم اگر گناهانمون بیشتر بشه بعد از رفتن به جهنم و پاک شدن. ما رو تو بهشت جاودان میکنه (به جز این 8 گناه) قطعا و مطمئنا اگر ما جای خدا بودیم خیلی خیلی خیلی سخت تر میگرفتیم!!. خداوند در ایه ی 48 سوره ی نساء گفته که گناه شرک را نمیبخشه و به جز این گناه تمام گناهان (با توبه ی واقعی یعنی پشیمانی قلبی و تصمیم بر ترک گناه و انجام عمل صالح و در برخی گناهان جبران گناه) قابل بخششه اما شیطان ما رو وسوسه میکه و توبه ی ما رو عقب می اندازد تا این که مرگ ما برسه و تقریبا هر 3 ثانیه یک نفر در جهان می میره...
1 - کافران: خداوند در آیه ی 39 سوره ی بقره می فرماید: "و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند اهل جهنمند و در آن جاودان خواهند بود".
اما چه کسانی کافرند؟ در رساله آیت الله مکارم شیرازی آمده: کافر یعنی کسی که خدا یا پیامبر اسلام (ص) را قبول ندارد یا برای خدا شریکی قرار می دهد هر چند به یکی از ادیان مانند یهود و نصاری ایمان داشته باشد. (البته خدا در ایه ی 62 سوره ی بقره میفرماید: "هر یک از مسلمانان و مسیحیان و صابئان (و یهودیان) که از روی حقیقت به خدا و روز قیامت ایمان آورد و نیکوکاری پیشه کند پس پاداش انها نزد پروردگارشان محفوظ است. نه ترسی بر ایشان است و نه اندوهگین شوند" اما اگر اهل کتاب اسم اسلام را بشنوند که پیامبرانشان را تصدیق کرده و ادعا کرده که آخرین و کامل ترین دین است و درباره اسلام تحقیق نکنند آن وقت آنها کافرند) در ادامه رساله آیت الله مکارم شیرازی آمده: کسی که ضروری دین اسلام یعنی چیزی را که همه مسلمانان می دانند مثل معاد و واجب بودن نماز و روزه و... را منکر شود چنانچه ضروری بودن ان را بداند کافر است.
هرگاه کسی پناه بر خدا به خدا یا پیامبر(ص) یا یکی از معصومین(ع) ناسزا بگوید یا این که دشمنی داشته باشد کافر است.
کسانی که در حق حضرت علی(ع) و یا سایر امامان(ع) غلو کند یعنی ان بزرگواران را خدا بداند یا صفات خدایی برای آنها قائل شود کافر است.
کسانی که عقیده به وحدت وجود دارند یعنی می گویند در عالم هستی یک وجود بیشتر نیست و آن خداست و همه ی موجودات عین خدا هستند و کسانی که معتقدند خدا در انسان یا موجود دیگری حلول کرده و با ان یکی شده یا خدا را جسم بدانند بنا براحتیاط واجب کافرند.
2- منافقان: خدا به مردان و زنان منافق و کافران وعده آتش جهنمی داده که در آن جاودان خواهند بود (سوره ی توبه آیه 68) جالب است که خدا در این ایه منافقان و کافران را در کنار هم آورده! و به آنها وعده جاودانگی در جهنم داده! و خدا هرگز خلف وعده نمی کند! حال سوالی که مطرح می شود این است که منافقان چه کسانی هستند؟ خداوند در برخی آیات دیگر منافقان را اینگونه معرفی می کند که: با زبان می گویند ایمان اوردیم اما قلبا با شیطان هستند و مومنان را مسخره می کنند و مردم را به بدی امر می کنند و از خوبی باز می دارند.
3- قاتلان: هر کس مومنی را به عمد بکشد مجازات او جهنم است که در ان جاودان خواهد بود و خشم و لعنت خدا بر اوست وعذاب شدیدی برای او مهیاست (سوره ی نساء ایه ی 93) و خدا در ایه ی 92 همین سوره می فرماید: "هیچ مومنی مومن دیگر را به عمد نمی کشد و اگر کسی کسی را به خطا کشت (مثلا حوادث رانندگی) باید برای جبران بنده ی مومنی را آزاد کند و دیه را هم بپردازد مگر این که ان را ببخشند".
4- زنا کاران: گناهی که متاسفانه در زمان ما رایج شده و زشتی این گناه از بین رفته. خداوند در آیه 68 و 69 سوره فرقان در ادامه بیان ویژگی های مومنان می فرماید: "و هرگز زنا نمی کنند که هر کس چنین کند کیفر گناهش را خواهد دید عذابش در روز قیامت مضاعف می شود و با ذلت و خاری در جهنم جاودان خواهد ماند". و همچنین خدا در مجازات قاتلان به اولیای دم گفته اگر قاتل را ببخشید برای شما بهتر است اما در مجازات زناکاران در سوره ی نور آیه 2 می فرماید: "اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید به انها رحم نکنید"!
5- مرتد شدن: و هر کس از شما که از دین خود برگردد و کافر از دنیا برود تمام اعمالش در دنیا و اخرت از بین رفته است. چنین افرادی اهل جهنمند و در آن جاودان خواهند بود (سوره بقره آیه 217).
6 - ربا خواران: و اگر کسی اندرزی از جانب پروردگارش به او رسد و از رباخواری دست بردارد خدا از گذشته او درگذرد و کار او به (عفو) خدا واگذار می شود و کسانی که دست نکشند اهل جهنمند و در آن جاودان خواهند بود (آیه 275 سوره بقره).
خداوند در جایی دیگر از قرآن فرموده ربا به منزله جنگ با خدا و رسولش است و در حدیثی از یکی از معصومین آمده که گناه ربا از گناه زنای انسان با مادرش در مسجد الحرام بیشتر است.
7- همدستان و همکاران دشمنان اسلام: خداوند در آیه 80 سوره مائده می فرماید: "بسیاری از آنها را خواهی دید که کافران را دوست و تکیه گاه خود قرار می دهند. ذخیره ای که برای خود پیش می فرستند غضب خداست و آن بسیار بد ذخیره ایست و انها در عذاب جاودان خواهند بود".
8- کسی که گناهش به او احاطه پیدا کند: آری هر کس کار زشتی انجام دهد و کردار بدش به او احاطه پیدا کند، چنین افرادی اهل جهنمند و در آن جاودان خواهند شد (سوره بقره آیه 81) اما این که گناه کسی بر او احاطه پیدا کند یعنی چه؟ در تفسیر این آیه (در کتاب تفسیر نمونه) آمده که: گناهان کوچک و بزرگ در آغاز یک عمل است سپس تبدیل به حالت می شود و با ادامه و اصرار شکل ملکه به خود می گیرد و هنگامی که به اوج شدت خود برسد تمام وجود انسان را به رنگ گناه در می آورد و عین وجود انسان می شود در این هنگام هیچ پند موعظه و راهنمایی راهنمایان در وجود او اثر نخواهد کرد و در حقیقت با دست خود (گناه را) قلب ماهیت خویش کرده است.
سخن پایانی: بعضی در زمان ما می گویند که ما چون شیعه هستیم شفاعت میشیم و یا مستقیم میریم بهشت یا خیلی کم عذاب می کشیم!! خدا تو سوره بقره آیه 80 به این طور افراد پاسخ میده که: "قوم بنی اسرائیل می گفتند عذاب جهنم به ما نمیرسد جز چند روز معدود (ای پیامبر) به انها بگو آیا درباره آنچه که می گوئید پیمانی از خدا گرفته اید؟ که خدا از ان تخلف نکند؟ یا چیزی به خیال جاهلانه خود به او نسبت میدهید؟"این افراد بعضی روایات رو میارند که بعضی هاشون سند خوبی هم داره اما درباره شیعه ها واقعی هست. امام صادق (ع) میفرماید: از شیعیان ما نیست کسی که نماز شب نمیخواند. اما خدا هم خیلی مهربونه. خدا مقرب ترین مخلوق اون زمانش رو (شیطان) به خاطر ما انسان ها و سجده نکردن بر پدر ما از درگاهش راند. و بیشمار نعمت به ما داد! با این وجود ما اون رو رها میکنیم و به سخنان شیطان گوش میدیم اون با وجود این که بدترین گناهان ما رو میبینه و قدرتمند تر از همه موجوداته, بر ما هنگام انجام گناه عذاب نازل نمیکنه و حتی گناه ما رو تا 7 ساعت نمینویسه تا شاید توبه کنیم. هی مرگ رو به یاد ما میاره اما ما توبه نمیکنیم باز هم تا اخر عمر به ما مهلت میده بعد از مرگ هم برای این که ترازوی اعمال ما روسنگینترکنه کار های نیک ما رو 10 برابر گناهانمون حساب میکنه! باز هم اگر گناهانمون بیشتر بشه بعد از رفتن به جهنم و پاک شدن. ما رو تو بهشت جاودان میکنه (به جز این 8 گناه) قطعا و مطمئنا اگر ما جای خدا بودیم خیلی خیلی خیلی سخت تر میگرفتیم!!. خداوند در ایه ی 48 سوره ی نساء گفته که گناه شرک را نمیبخشه و به جز این گناه تمام گناهان (با توبه ی واقعی یعنی پشیمانی قلبی و تصمیم بر ترک گناه و انجام عمل صالح و در برخی گناهان جبران گناه) قابل بخششه اما شیطان ما رو وسوسه میکه و توبه ی ما رو عقب می اندازد تا این که مرگ ما برسه و تقریبا هر 3 ثانیه یک نفر در جهان می میره...