زنجیره غذایی

[MOHSENEBRAHIMI]

هر موجود زنده ای به انرژی نیاز دارد تا زنده بماند. برای مثال گیاهان از دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
[b]خورشید [/b]انر‍ژی می گیرند. بعضی از جانوران گیاهان را می خورند و بعضی از جانوران، جانوران دیگر را می خورند.

یك زنجیره غذایی، توالی موجوداتی است كه در یك جامعه زیست شناسی (اكوسیستم) موجودات دیگر را می خورند تا مواد مغذی به دست آورند. یك زنجیره غذایی با منبع انرژی اولیه شروع می شود كه معمولاً خورشید یا مجراهای دریاهای عمیق داغ و در حال جوش است. حلقه بعدی در زنجیره، موجود زنده ای است كه غذایش را از منبع انرژی اولیه تأمین می كند. این موجودات زنده به عنوان مثال گیاهان دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
[b]فتوسنتز كننده ای هستند كه غذایشان را از نور خورشید می سازند (با استفاده از فرایندی به نام فتوسنتز) یا باكتری های شیموسنتز كننده هستند كه انرژی غذاییشان را از مواد شیمیایی، در منافذ آبی-گرمایی می سازند. اینها آتوتروف ها یا تولید كنندگان اولیه نامیده می شوند.[/b]
در حلقه بعد موجوداتی قرار دارند كه آتوتروف ها را می خورند. این موجودات زنده گیاهخواران یا مصرف كنندگان اولیه هستند. مثال این موجودات خرگوش است كه علف می خورد. حلقه بعدی در زنجیره حیواناتی هستند كه گیاهخواران را می خورند. اینها مصرف كنندگان ثانویه نامیده می شوند. نمونه آنها مار است كه خرگوش ها را می خورد. این حیوانات به وسیله شكارچیان بزرگ و قوی خورده می شوند. مثال آنها جغد است كه مارها را می خورد.
مصرف كنندگان ترتیاری به وسیله مصرف كنندگان كواترنری خورده می شوند. یك مثال از آنها شاهین است كه جغدها را می خورد. هر زنجیره غذایی با یك گوشتخوار و جانوری بدون دشمن طبیعی در رأس پایان می یابد (مثل شاهین، خرس قطبی و تمساح).
فلش ها در زنجیره غذایی، جریان انرژی را ازخورشید یا منفذهای گرمایی آبی به یك شكارچی نوك نشان می د هد. هنگامی كه انرژی از موجود زنده به موجود زنده دیگر جریان می یابد، انرژی درهر پله از دست می رود. شبكه ای از تعداد زیادی زنجیره های غذایی، شبكه غذایی نامیده می شود.
سطح پیروی
سطح پیروی یك موجود زنده موقعیتی است كه این موجود زنده در یك زنجیره غذایی دارد.
1-تولید كنندگان اولیه (موجودات زنده ای كه غذایشان را از نور خورشید و یا از انرژی شیمیایی در مجراهای دریای عمیق می سازند)، پایه هر زنجیره غذایی هستند. این موجودات زنده آتوتروف ها نامیده می شوند.
2-مصرف كنندگان اولیه جانورانی هستند كه تولید كنندگان اولیه را می خورند. آنها گیاهخوار هم نامیده می شوند.
3-مصرف كنندگان ثانویه، مصرف كنندگان اولیه را می خورند. آنها گوشتخواران و همه چیزخواران هستند (حیواناتی كه هم حیوانات و هم گیاهان را می خورند).
4-مصرف كنندگان ترتیاری، مصرف كنندگان ثانویه را می خورند.
5-مصرف كنندگان كواترنری، مصرف كنندگان ترتیاری را می خورند.
6-زنجیره های غذایی با شكارچیان، یعنی جانورانی كه دشمنی ندارند یا دشمنان كمی دارند، پایان می پذیرد. وقتی موجود زنده ای می میرد، در نهایت به وسیله جانورانی مثل كركس ها، كرم ها و خرچنگ ها خورده می شود و به وسیله تجزیه كنندگان (اكثراً باكتری ها) و نیز تداوم تبادل انرژی تجزیه می شود.
موقعیت بعضی از موجودات زنده در زنجیره غذایی می تواند هنگامی كه غذایشان متفاوت می شود، فرق كند. برای مثال موقعی كه یك خرس توت می خورد، مثل یك مصرف كننده اولیه عمل می كند. موقعی كه یك خرس یك جونده گیاهخواری را می خورد، مثل یك مصرف كننده ثانویه عمل می كند. موقعی كه خرس ماهی آزاد (سالمون) را می خورد،‌ مثل یك مصرف كننده ترتیاری عمل می كند (این به خاطر این است كه سالمون یك مصرف كننده ثانویه است. چون سالمون شاه ماهی را می خورد كه آن هم زوپلانكتون ها را می خورد، كه زوپلانكتون هم فیتوپلانكتون ها را می خورد كه آنها هم انرژیشان را از نور خورشید به دست می آورند).
تعداد موجودات زنده
 

[b] [/b]

در هر شبكه غذایی، انرژی هر لحظه از دست می  رود. چون كه یك موجود زنده، موجود زنده دیگری را می خورد. به این خاطر باید گیاهان خیلی بیشتری نسبت به گیاهخواران وجود داشته باشد. به این ترتیب تعداد آتوتروف ها از هتروتروف ها بیشتر است و تعداد گیاهخواران از گوشتخواران بیشتر است.
اگرچه رقابت شدیدی بین جانوران وجود دارد، اما یك وابستگی متقابل هم بین آنها وجود دارد. موقعی كه یك گونه منقرض می شود، می تواند یك زنجیره كامل از گونه های دیگر را تحت تأثیر قرار دهد و نتایج غیر قابل پیش بینی ای به بار آورد.
تعادل
هنگامی كه تعداد گوشتخواران در یك جامعه افزایش می یابد، تعداد بیشتر و بیشتری از گیاهخواران را می خورند كه جمعیت گیاهخواران را كاهش می دهد و برای گوشتخواران سخت و سخت تر می شود تا گیاهخواری را بیابند و بخورند و جمعیت گوشتخواران كاهش می یابد. به این شکل، گوشتخواران و گیاهخواران در تعادل نسبتاً پایدار می مانند. چرا که هر جمعیت، جمعیت دیگری را محدود می كند. یك تعادل مشابه بین گیاهان و گیاهخواران نیز وجود دارد.