بازی آنلاین
آپلود عکس
20-02-2014، 14:23
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
همیشه این بحث در مورد اینکه چه کسی باید به تیم بعدی برزیل دعوت شود وجود داشته است اما سوال این است که مهاجمان تیم کجا رفته‌اند؟
لوییز فلیپه اسکولاری دوست دارد با همان سبک قدیمی کار کند و مهاجم میانی در ترکیب بگذارد. گزینه اصلی‌اش هم «فرد» مهاجم فلومیننزه است. اسکولاری از قبل هم این مهاجم را در فهرست 23 نفره‌اش برای جام جهانی جای داده است اما این مهاجم سی ساله زیاد مصدوم می‌شود و طی دو سال اخیر فقط در نیمی از بازی‌های باشگاهی تیم خودش به میدان رفته. ژو، که سال قبل چندین بار در تیم ملی به‌عنوان جایگزین فرد به میدان رفته فصل را در اتلتیکو مینیرو عالی شروع کرده اما به‌عنوان جانشین فرد هرگز همه در مورد انتخاب شدنش متفق القول نبوده‌اند. لیاندرو دامیائو تنها شماره 9 سنتی که اسکولاری از وی استفاده کرده، امسال فقط یک بار برای سانتوس باشگاه جدیدش به میدان رفته. کم بودن گزینه‌ها برای هواداران برزیلی مایه نگرانی است چرا که این کشور قبلا هیچ گاه از لحاظ مهاجم یا گلزنی مشکلی نداشته. دیلسون که قهرمانی در جام جهانی 2002 را تجربه کرده می‌گوید: «باید پرسید که چه بلایی سر فوتبال برزیل آمده است. من در دوره خودم برای جای گرفتن در ترکیب ثابت تیم ملی مجبور بودم با رونالدو، روماریو، مولر، ادموندو، کایو (ریبیرو)، وایولا و لوییزائو رقابت کنم اما الان ما فقط یک بازیکن داریم: فرد؛ و این نگرانم می‌کند. فوتبال ما الان دارد فاز بدی را سپری می‌کند.»
مهم‌ترین اسلحه تهاجمی برزیل در جام جهانی نیمار خواهد بود؛ مهاجم 22 ساله بارسلونا که سال قبل بهترین بازیکن جام کنفدراسیون‌ها لقب گرفت. همبازی‌های احتمالی‌اش می‌توانند هالک، روبینیو و برنارد – مهاجم شاختار دونتسک- باشند. هافبک‌های هجومی مثل اسکار، رامیرز و پائولینیو که در لیگ برتر انگلیس بازی می‌کنند هم می‌توانند جلو بکشند و گل بزنند اما هیچ کدام از آنها مهاجم صرف نیستند. این چیزی است که برزیلی‌ها را ترسانده. آنها عادت داشتند همیشه کسی مثل رونالدو، آدریانو یا کارسا را در خط حمله ببینند. فلاویو گارسیا، ستون نویس یک روزنامه ورزشی می‌گوید: «مهم نیست که مهاجم اول تیم آماده هست یا نیست. سوال این است که در آستانه جام جهانی ما با بحران شماره 9 مواجه شده‌ایم.» این مشکل به خوبی نشان می‌دهد که چرا اسکولاری در تلاش بوده تا دیگو کاستا را به بازی کردن برای برزیل مجاب کند.
این مهاجم قدرتمند اتلتیکو مادرید اما تیم ملی اسپانیا را انتخاب کرده. اسکولاری می‌گوید: «ترجیح می‌دهم که دو مهاجم کامل توی محوطه جریمه داشته باشم. یک مهاجم میانی که همیشه توی محوطه جریمه حضور داشته باشد. کسی که بازی هوایی‌اش قوی است و نقش تاکتیکی مهمی هم دارد.» شاید کمبود گزینه‌های مد نظرش او را مجبور کند که بیشتر روی نیمار به‌عنوان ایفاگر نقش «9 کاذب» حساب کند. او بازیکنی است که می‌تواند به‌عنوان عنصری تهاجمی بیشتر توی عمق حرکت کند و حتی اگر لازم باشد در عرض هم حضور داشته باشد. در میان گزینه‌های جانشینی باید از دیگو تاردلی نام برد؛ مهاجم چند منظوره اتلتیکو مینیرو، هرنانه مهاجم فلامنگو که هیچ بازی ملی ندارد و حتی والتر بازیکن فلومیننزه که به خاطر مشکل اضافه وزن بارها سوژه رسانه‌ها بوده اما رکورد گلزنی‌اش بالاست. آمادگی بدنی فرد و روی فرم ماندن او بزرگترین نگرانی اسکولاری در ماه‌های باقیمانده تا جام جهانی است. او تیم نهایی را هفتم مه انتخاب می‌کند و حتما تا آن موقع دعا می‌کند که مهاجم اصلی‌اش آماده بماند.
همیشه این بحث در مورد اینکه چه کسی باید به تیم بعدی برزیل دعوت شود وجود داشته است اما سوال این است که مهاجمان تیم کجا رفته‌اند؟
لوییز فلیپه اسکولاری دوست دارد با همان سبک قدیمی کار کند و مهاجم میانی در ترکیب بگذارد. گزینه اصلی‌اش هم «فرد» مهاجم فلومیننزه است. اسکولاری از قبل هم این مهاجم را در فهرست 23 نفره‌اش برای جام جهانی جای داده است اما این مهاجم سی ساله زیاد مصدوم می‌شود و طی دو سال اخیر فقط در نیمی از بازی‌های باشگاهی تیم خودش به میدان رفته. ژو، که سال قبل چندین بار در تیم ملی به‌عنوان جایگزین فرد به میدان رفته فصل را در اتلتیکو مینیرو عالی شروع کرده اما به‌عنوان جانشین فرد هرگز همه در مورد انتخاب شدنش متفق القول نبوده‌اند. لیاندرو دامیائو تنها شماره 9 سنتی که اسکولاری از وی استفاده کرده، امسال فقط یک بار برای سانتوس باشگاه جدیدش به میدان رفته. کم بودن گزینه‌ها برای هواداران برزیلی مایه نگرانی است چرا که این کشور قبلا هیچ گاه از لحاظ مهاجم یا گلزنی مشکلی نداشته. دیلسون که قهرمانی در جام جهانی 2002 را تجربه کرده می‌گوید: «باید پرسید که چه بلایی سر فوتبال برزیل آمده است. من در دوره خودم برای جای گرفتن در ترکیب ثابت تیم ملی مجبور بودم با رونالدو، روماریو، مولر، ادموندو، کایو (ریبیرو)، وایولا و لوییزائو رقابت کنم اما الان ما فقط یک بازیکن داریم: فرد؛ و این نگرانم می‌کند. فوتبال ما الان دارد فاز بدی را سپری می‌کند.»
مهم‌ترین اسلحه تهاجمی برزیل در جام جهانی نیمار خواهد بود؛ مهاجم 22 ساله بارسلونا که سال قبل بهترین بازیکن جام کنفدراسیون‌ها لقب گرفت. همبازی‌های احتمالی‌اش می‌توانند هالک، روبینیو و برنارد – مهاجم شاختار دونتسک- باشند. هافبک‌های هجومی مثل اسکار، رامیرز و پائولینیو که در لیگ برتر انگلیس بازی می‌کنند هم می‌توانند جلو بکشند و گل بزنند اما هیچ کدام از آنها مهاجم صرف نیستند. این چیزی است که برزیلی‌ها را ترسانده. آنها عادت داشتند همیشه کسی مثل رونالدو، آدریانو یا کارسا را در خط حمله ببینند. فلاویو گارسیا، ستون نویس یک روزنامه ورزشی می‌گوید: «مهم نیست که مهاجم اول تیم آماده هست یا نیست. سوال این است که در آستانه جام جهانی ما با بحران شماره 9 مواجه شده‌ایم.» این مشکل به خوبی نشان می‌دهد که چرا اسکولاری در تلاش بوده تا دیگو کاستا را به بازی کردن برای برزیل مجاب کند.
این مهاجم قدرتمند اتلتیکو مادرید اما تیم ملی اسپانیا را انتخاب کرده. اسکولاری می‌گوید: «ترجیح می‌دهم که دو مهاجم کامل توی محوطه جریمه داشته باشم. یک مهاجم میانی که همیشه توی محوطه جریمه حضور داشته باشد. کسی که بازی هوایی‌اش قوی است و نقش تاکتیکی مهمی هم دارد.» شاید کمبود گزینه‌های مد نظرش او را مجبور کند که بیشتر روی نیمار به‌عنوان ایفاگر نقش «9 کاذب» حساب کند. او بازیکنی است که می‌تواند به‌عنوان عنصری تهاجمی بیشتر توی عمق حرکت کند و حتی اگر لازم باشد در عرض هم حضور داشته باشد. در میان گزینه‌های جانشینی باید از دیگو تاردلی نام برد؛ مهاجم چند منظوره اتلتیکو مینیرو، هرنانه مهاجم فلامنگو که هیچ بازی ملی ندارد و حتی والتر بازیکن فلومیننزه که به خاطر مشکل اضافه وزن بارها سوژه رسانه‌ها بوده اما رکورد گلزنی‌اش بالاست. آمادگی بدنی فرد و روی فرم ماندن او بزرگترین نگرانی اسکولاری در ماه‌های باقیمانده تا جام جهانی است. او تیم نهایی را هفتم مه انتخاب می‌کند و حتما تا آن موقع دعا می‌کند که مهاجم اصلی‌اش آماده بماند.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
