♥...:: بغــــــــــض قلــــــــــــم ::...♥ (نسخه ی 2)

[Snow-Girl]

زن که باشی ترس های کوچکی داری!

از کوچه های بلند

از غروب های خلوت

و از خیابان های بدون عابر می ترسی....!

از صدای موتورسیکلت ها و دوچرخه هایی که بی هدف...

در کوچه پس کوچه ها می چرخند میترسی!

از بوق ماشین هایی که روز های گرم تابستان...

جلوی پاهایت ترمز می کنند

و تو فقط چهره ادم هایی را می بینی

که در چشم هایشان حس نوع دوستی موج می زند.....!

زن که باشی ترس های کوچکی داری

به بزرگی همه ی بی عدالتی هایی که...

به جرم زنانگی محکومت می کنند...

و همیشه این تویی که مقصری

[maryam.ekh]

چندروزیست مرده ام

اماباورنمی کنند

این مردم تابه عزایم ننشینند

مرگ راباورنمی کنند

[poyan lover you]

آخی
بیچاره شما زنا

[Snow-Girl]

کسی هست آغوشش را،



شانه‌هایش را



به من قرض بدهد .!



تا یک دل سیر گریه کنم؟!



بدون هیچ حرف و سوال و جواب و دلداری و نصیحتی؟

[maryam.ekh]

این روزهایم به تظاهرمی گذرد

تظاهربه بی تفاوتی

تظاهربه بی خیالی

به شادی

به این که دیگرهیچ چیزمهم نیست

اماچه سخت میکاهدازجانم این نمایش

[maryam.ekh]

دیگرنمیگویم:گشتم نبود،نگرد نیست...

بگذارصادقانه بگویم گشتم،اتفاقا هم بود...

فقط مال من نبود...!!!

بگذار دیگری بگردد ...

شاید مال او باشد..

[melina *]

پسر نگاهی به آینه کرد و عینک آفتابی اش را روی پیشانی اش صاف کرد.کمی در صندلی جابه جا شد و محکم روی رل کوبید و فریاد زد:لعنت به این ترافیک.
شراره از خشم او یکه خورد و گفت:آروم باش،فرصت خوبیه که بیشتر با هم باشیم مگه نه؟
پسر لبخندی زورکی زد و صدای ضبط را بلند کرد.بعد شیشه سمت خودش را پایین داد.ناگهان نگاهش بر روی دختری که در ماشین شیک کناری نشسته بود ثابت ماند.دیگر عصبانی نبود،در عوض حرکاتش پر از جلب توجه بود.قلب شراره کوره شد.این چندمین بار بود که متوجه نگاه پسر به دخترهای دیگر شده بود.مثل کسی که در حال مرگ است تمام صحنه های آشنایی با او جلوی چشمش آمد.همه چیز از صحنه ای شبیه این شروع شده بود،فقط آن روز باران می بارید.توقف دو ماشین کنار هم در ترافیک،خنده آن دو به هم؛کورس گذاشتن و تعقیب و گریز و رد و بدل کردن شماره تلفن و آخرسر هم خواستگاری.
اشکهایش بی اختیار جاری شد.تمام آرزوی شراره ازدواج با پسری بود که فقط او را در دنیا ببیند.
دلش میخواست آن پسر آنقدر عاشقش باشد که هیچ دختری نتواند حسی را در او به وجود بیاورد.همیشه از دیدن مردهایی که زنشان کنارشان بود و آنها به دختران دیگر نگاه میکردند نفرت داشت.او یک همسر وفادار میخواست.
شراره فقط هفت ثانیه وقت داشت تصمیم بگیرد.بعد چراغ سبز میشد و پسر باز با چرب زبانی مانع رفتنش میشد.
با خودش گفت:مسئله یک عمر زندگی است.نه نمیتوانم.بی وفایی از چشم ها شروع میشود.
به سرعت در ماشین را باز کرد و در ازدحام ماشین ها و آدم ها گم شد.

[Snow-Girl]

می‌خواهم ازخودم بگویم؛

منظورم از خود، من نیست…صبر کن… مرا.

خواهی شناخت فرقی می‌کند که نامم چیست،

چند سال دارم،

کجا زندگی می‌کنم،

چه کاره هستم و بضاعت خانواده‌ام کم است یا بیش…

برای شناختن من کافیست که بدانی من یک دخترم،

دختری از سرزمین ایران،

از نسل آریایی

و آن گونه که از کوروش و منشورش، از بقایای پرسپولیسش پیداست،

روزگاری مهد تمدن بوده است.

[Snow-Girl]

بعضی از آدم ها انقدر نگاهشان



چشم هایشان

دست هایشان

مهربان است ..كه دلت میخواهد



یكبار در حقشان بدی كنی و نامهربانی



و ببینی نگاهشان،چشم هایشان،دست هایشان



وقتی نامهربان میشود چگونه است



در نهایت حیرت تو



میبنی



مهربان تر میشوند انگار



بدیت را با خوبی



نامهربانی ات را با مهربانی



پاسخ میدهند



چقدر دلم تنگ است برای دیدن چنین ادم مهربانی

[maryam.ekh]

این که هر بار سرت با یکی گرم باشد دلیل بر ارزشت نیست
آنقدر بی ارزشی که خیلی ها اندازه تو هستند