# اطلاعات بیـماری هـا .

[( lιεβ )]

اختلال تنش زاي پس از حادثه (ptsd)


اطلاعات اوليه



توضيح كلي

اختلال تنش زاي پس از حادثه (ptsd) نوعي اضطراب در افرادي كه حادثه اي را
كه براي اكثر مردم بسيار آزارنده و مضطرب كننده است تجربه كرده اند. اين
حوادث (بلاياي طبيعي ، قتل ، هتك حرمت ، جنگ ، زنداني شدن ، شكنجه ،
تصادفات ) در همه افراد يك استرس رواني ايجاد مي كنند ولي برخي افراد پس از
آن سير طبيعي بهبود را طي نمي كنند. مشخصه اختلال تنش زاي پس از حادثه اين
اختلال عبارتست از يادآوري مداوم حادثه و بروز علايم مربوط به آن . اين
علايم ممكن است درست پس از حادثه شروع شده يا چند ماه بعد بروز كند.

علايم شايع

يادآوري مكرر، غيرقابل اجتناب و آزارنده حادثه

ديدن خواب هاي مكرر مرتبط با حادثه

احساس رخداد دوباره حادثه (مجسم شدن تصاوير حادثه )

اضطراب مزمن

بي خوابي

اختلال در تمركز

اختلال حافظه

احساس منزوي شدن از ديگران

كاهش علاقه به فعاليت هاي معمول

واكنش هاي ترس نسبت به موقعيت ها يا اجتناب از فعاليت هايي كه باعث يادآوري حادثه مي گردند.

آثار رواني (تحريك پذيري ، بي قراري ، هراسان بودن ، بروز رفتارهاي ناگهاني
به صورت انفجاري ، ركود احساسات ، احساس زجرآور مقصر بودن )

علل

مواجهه با يك حادثه وخيم . به نظر مي رسد تركيبي از عوامل زير باعث ايجاد اين اختلال شوند:

ناگهاني و غيرمنتظره بودن حادثه

خونين و بي رحمانه بودن حادثه

استرس طولاني تر و مزمن در طي حادثه

قدرت و ضعف رواني و سرشتي قرباني حادثه

آسيب هاي جسمي (به خصوص آسيب سر)

نوع حمايت اجتماعي و ميزان دسترسي به آن

عوامل افزايش دهنده خطر

سابقه بي توجهي به فرد يا شرايط بد خانوادگي در كودكي

سوء رفتار با فرد در كودكي

وجود والدين الكلي

سطح سواد پايين

پيشگيري

مداخله فوري بلافاصله پس از حوادث غيرمترقبه ممكن است از ايجاد اين اختلال جلوگيري كند.

عواقب مورد انتظار

در برخي بيماران ، علايم خودبه خود پس از 6 ماه برطرف مي شوند؛ درمان در
بعضي بيماران ممكن است كمك كننده باشد؛ در ساير بيماران اين اختلال ممكن
است سيري مزمن براي ماه ها يا سال ها داشته باشد.

عوارض احتمالي

اختلال تنش زاي پس از حادثه از نوع مزمن كه مي تواند به از دست دادن شغل ، اختلالات خانوادگي و ناتواني منجر شود.

آسيب زدن به خود در طي تجسم دوباره حادثه

وابستگي به داروها و الكل

خودكشي

درمان



اصول كلي

اخذ سابقه طبي و معاينه فيزيكي توسط يك پزشك

براي رد كردن اختلالات مغزي آزمون هاي آزمايشگاهي و طبي ضروري است .

مشاوره روانشناختي جهت درمان توصيه مي شود.

پيمان بستن بيمار با خود جهت مقابله با مشكل

آموختن روش هاي آسوده سازي . اين روش ها به ويژه براي كمك به رفع مشكلات خواب مفيدند.

گروه هاي حمايتي بسيار مؤثر بوده و در مراكز نظامي و مراكز بحران هاي اجتماعي در دسترس اند.

داروها

پزشك ممكن است براي دوره هاي كوتاه داروهاي ضداضطراب يا ضد افسردگي تجويز كند. داروي اختصاصي براي درمان اين اختلال وجود ندارد.

فعاليت

محدوديتي وجود ندارد. يك برنامه ورزشي معمول در تسكين برخي تنش ها سودمند است .

رژيم غذايي

رژيم خاصي نياز نيست .

در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد

اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان داراي علايم اختلال تنش زاي پس از حادثه باشيد.

اگر علايم پس از شروع درمان بهبود نيافته يا بدتر شوند.

اگر دچار علايم جديد و غيرقابل توجيه شده ايد/ داروهاي تجويزي ممكن است با عوارض جانبي همراه باشید