♥...:: بغــــــــــض قلــــــــــــم ::...♥ (نسخه ی 2)

[best~boy]

زیباترین آرایش برای لبان شما راستگویی

برای صدای شما دعا به درگاه خداوند

برای چشمان شما رحم و شفقت
برای دستان شما بخشش

برای قلب شما عشق
و برای زندگی شما دوستی هاست
هیچ کس نمیتونه به عقب برگرده و همه چیز را از نو شروع کنه

ولی هر کسی میتونه از همین حالا عاقبت خوب و جدیدی را برای خودش رقم بزنه
خداوند هیچ تضمین و قولی مبنی بر این که
حتما روزهای ما بدون غم بگذره

خنده باشه بدون هیچ غصه ای، یا خورشید باشه
بدون هیچ بارونی، نداده

ولی یه قول رو به ما داده که اگه استقامت داشته باشیم در
مقابل مشکلات تحمل سختی ها رو برامون آسون میکنه

و چراغ راهمون میشه
نا امیدی ها مثل دست اندازهای یک جاده میمونن
ممکنه باعث کم شدن سرعتت در زندگی بشن

ولی در عوض بعدش از یه جاده صاف و بدون دست انداز بیشتر لذت خواهی برد

بنابر این روی دست اندازها و ناهمواریها خیلی توقف نکن

به راهت ادامه بده

وقتی احساس شکست میکنی که نتونستی به اون چیزی که
می خواستی برسی ناراحت نشو

حتما خداوند صلاح تو رو در این دونسته و برات آینده بهتری رو رقم زده
وقتی یه اتفاق خوب یا بد برات میافته همیشه

دنبال این باش که این چه معنی و حکمتی درش نهفته هست

برای هر اتفاق زندگی دلیلی وجود دارد

که به تو می آموزد که چگونه بیشتر شاد زندگی
کنی و کمتر غصه بخوری
تو نمیتونی کسی رو مجبور کنی که تو رو دوست داشته باشه

تمام اون کاری که میتونی انجام بدی
اینه که تبدیل به آدمی بشی که لایق دوست داشتن هست

و عاقبت کسی پیدا خواهد شد که قدر تو رو بدونه

بهتره که غرورت رو به خاطر کسی که دوست داری
از دست بدی تا این که

کسی رو که دوست داری به خاطر غرورت از دست بدی

ما معمولا زمان زیادی رو صرف پیدا کردن آدم مناسبی
برای دوست داشتن

یا پیدا کردن عیب و ایراد کسی که قبلا دوستش داشتیم میکنیم

باید به جای این کار
در عشقی که داریم ابراز میکنیم کامل باشیم

---

فقط به من بگو چرا
مگه دوسم نداشتی
من که کاری نکردم
چرا تنهام گذاشتی
فقط به من بگو چرا
چرا میای پس تو خوابم
هنوز باورم نمیشه
که تو نیستی کنارم
میشینم فکر میکنم هر روز دوباره و دوباره
جوابی ندارم رفتنت هنوز واسم سواله
ما که مشکلی نداشتیم حتی واسه یه بارم
همیشه میگفتی :
"هیچ وقت تنهات نمیزارم"

---

بی هدف توی اتاق راه میرم و با آهنگ بالا همخوانی میکنم
به هیچ چیزی فکر نمیکنم و هر آن که ذهنم از کنترل خارج میشه سریع بهش نهیب می زنم
میرم سر کتابخونه ام
چقدر خاک روش نشسته
چند ماهی میشه نتونستم سرش بیام
به اسم کتابام نگاه میکنم و پر میشم از یه حس دلتنگی اما شیرین

میخوام یکیشو انتخاب کنم اما سخته....دلم میخواد بشه همه رو با هم بخونم یه بار دیگه...
اما میرم سر چهار اثر
میدونم فعلا بیش از هر چیز نیاز دارم خودمو بازسازی کنم
برش میدارم
اما...
بازم میرم به گذشته ای نه چندان دور
چه حس خوبی بود که به خوندنش علاقه داشت

باز صورتم خیسه
نه.... دیگه بهش فکر نمیکنم

مشغول ورق زدن کتابم که زنگ تلفن رو میشنوم
امروز همه شاکین از گوشی خاموش من
و چه سخته براشون توضیح بدم که میخوام مدتی از همه دور باشم
چرا نمی فهمن نیاز دارم با خودم تنها باشم تا بفهمم چی سرم اومده؟
مدام می پرسن چرا آخه؟
و من میگم آدم ها هر از گاهی نیاز دارن به خودشون فکر کنن....تنهای تنها


برمیگردم توی اتاق
عکس بابا رو میبینم
به چشاش نگاه می کنم
نمی خنده
شاید اونم دلش برای .... تنگه
آخه دیگه نمیره سر خاکش
دیگه باهاش حرف نمیزنه
بهش میگم بابایی من....اینم میگذره
خودمو خودتو عشق است
اما....بازم نمیخنده

میرم پیش پسرک آبی پوشم
میشینه روی پام
و با هم زمزمه می کنیم :

هر جای دنیا که باشی تو
چشم من تا آخر دنیا
دنبالت می مونه
بدون که تو دنیای دیگه
دوباره دستای گرمت رو
می گییییرم


میگذره این روزا
و همه چیز بین من و این اتاق و صفحه های دفترم باقی می مونه


دلم نمیخواد با هیچ کس حرف بزنم
تنها آرامشم شده همین نوشتن اونم فقط برای خودم
ببخشید....هیچ حرفی تائید نمیشه....