فکر می کردم در قلب تو محکومم به حبس ابد!!
به یکباره جا خوردم...
وقتی زندان بان بر سرم فریاد زد:
هی.. تو آزادی!
و صدای گامهای غریبه ای که به سلول من می آمد...
دلتنگت که میشوم دیگر نه زمین را میشناسم نه زمان را
نه توان ایستادن دارم نه توان نگاه کردن به ساعت
کلافه و سردرگمم
کمی خودم را با نوشته ها با کاغذهای روی میز مشغول میکنم
اما بی فایده
حتی نمی توانم کارهای روزه مره ام را راست و ریست کنم
بلندمی شوم تا کنارپنجره قدم میزنم
دلم هرلحظه تنگ ترو تنگ ترمی شود
باخود میگویم من اینهمه مدت را چه کنم
ازخدا کمک میخواهم
دردلم بازمیشود ازهمانجا که ایستاده ام به آسمان ابری نگاه میکنم
گویی خدا روی ابرها نشسته است و نگاهم میکند
به رویش لبخند میزنم همزمان اشکم سرازیرمی شود
فقط می گویم خودت همه چیز را میدانی پس کمکم کن
✘خـــوابهـایـم گاهــ ـ ــ ـــــی…
زیباتر از زندگـــی ام مـی شـونــد…
کـاش گـ ــ ــاهــی…
بــــــرای همیشه خـــواب مــی مــانــدم…
چه تاییدم کنی چه تکذیب
عاشقانه هایم ازتومی گویندو شعرهایم تورامی سرایند
چه نگاهم کنی چه نه
چشمان من چون تشنه ای گمگشته درصحرای چشمانت تورامی جویند
چه مرا بخواهی چه نه
قلبم باهرطپش تورا می خواند و هرنفسم به یادت چون آتشی سینه ام را میسوزاند
من عاشقم عاشق همیشگی تو
شب هایم می گذرد بدون اینکه دلم هوای آغوشت را داشته باشد
آغوشت ارزانی دیگران، من مهمان پاهای بغل کرده ام هستم!
و این آرامش را حتی با تو عوض نمیکنم
چیزیم نیست خرد و خمیرم فقط همین
کم مانده بی تو بمیرم فقط همین
از هر جه هست و نیست گذشتم
ولی هنوز در عمق چشمای توگیرم فقط همین...
گفت تا ابد تنهایت نمیگذارم...
افسوس ابدش چه زود عفو خورد!!!
دنبالـ کسے نیستمـ کهـ وقتے میگمـ میرمـ ؛
بگهـ : نرو !
کسے رو میخوامـ کهـ وقتے گفتمـ میرمـ ؛
بگهـ : صبر کنـ منمـ باهاتـ بیامـ ، تنهـ ـا نرو … !
آموخته ام که وابسته نباید شد..
نه به هیچ کس، نه به هیچ رابطه اى..
واین لعنتى
نشدنى ترین کارى بود که آموخته ام..
دوست دارم = I love you = 나는 당신을 사랑합니다
گاهی سخت می شود …
دوستش داری و نمی داند...
دوستش داری و نمی خواهد...
دوستش داری و نمی آید...
دوستش داری و سهم تو از بودنش
فقط تصویری است رویایی در سرزمین خیالت...
دوستش داری و سهم تو
از این همه ، تنهایی است ....