انجمن های تخصصی فلش خور

نسخه‌ی کامل: مشاعره (نسخه دوم)
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
دیشب پدر بزرگم آمد به خانه ی ما باز او مرا بغل کرد بوسید صورتم را
Big GrinBig GrinBig GrinBig Grin
از زمانی کز ره دیوار ها فرتوت
که به زیر سایه ان رقص حیرانی غلامان راست
تـــا تـــواني دلــي بــه دســـت آور 

دل شــكســتن هــنــر نمـــي باشــــد
در تمام طول شب
کاین سیاه سال خورد انبوه دندان هاش میریزد
درایــن ســرای بــی کــسی،کــسی بــه درنمــیزنـــد

بـــه دشــت پــرمــلال مــآ پــرنــده پــر نمیـــزنـــد
در غبار الود دودخاطش اما
لیک چون در پیکر خاکستری اتش
شیـــرین تر از آنی به شکر خنده که گویم

ای خـــسرو خوبان که تو شیـــرین جهانی
یک شب گرم چو در دوزخ گور
یا بیفروخته گرد از دوزخ
در همه ناحیه جنگل و دشت
تنهایی ، شوری اشكهایم
زخم صورتم را میسوزاند
این زخم زندگی است
 كه مدتها مرا همراهی میكند
دست سردی نیست
تا اشكهایم را پاك كند
ومرهم زخمم باشد
در بسته است
نگاهم به در خیره مانده است
اتاق سرد است
همه چیز سرد است
گرما  ، بدنم را میسوزاند
كسی نیست خاموشم كند
ولی این بار دیگر صورتم نمیسوزد

تنم از این همه تنهایی آتش میگیردو میسوزد


cry2cry girlcryingp336
Big GrinBig GrinBig GrinBig Grin