بشکنم یا بزنه به دل سرم
هی ضرر میزنن به ملت و ول ترن
جر نزن دل نبند یه روند بهش
هنوز توو دریا میچرخه ول نهنگ
حالا نت بدن نت ندن
میخزن از بین نرن غیب نشن بهترم
بیا من رو ریلمم
مثل قارچ میشی ریز
هر کی حرف داره مثل کفتار میشه پیر
درد داره مثل پرگار بشی *
یه یه
ﺍﻟﻤﺎﺳﻪ ﮐﺎﺭﻡ ﺣﺎﺟﯽ ﮐﻮﻩ ﻧﻮﺭ
ﺗﻮ ﻫﻢ ﺍﺭﺯﺷﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﺪ ﻣﺜﻞ ﭘﻮﻝ ﺧُﺮﺩ
دوره ی گنده گ***
مشت اول بهتر از توضیح جای جنگ
فوبیای رپو ولش بکن توهینات رو خط
برنمیداره همه بد روزگار و بنگ
منم اینجام تا بکنم هله هوله هارو دک
منو فرستادین بیرون با یه کوله بار درد
فهمیدم اینجام ایرانه ولی ** بازیت هست
ﺗﻮﻭﯼ ﺷﻬﺮ ﺩﻧﺒﺎﻝِ ﺣﺎﻝ ﻭ ﻫﻮﻝ ﺍﻡ
ﺑﻪ *ﺍ ﺩﺍﺩﻡ ﻫﻤﻪ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﭘﻮﻟﻢ
ﺍﯾﻨﺎ ﻣﺚِ ﻣﻦ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻦ
ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺑﺮﻥ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﮑﻮﺑﻦ
نمیتونی آر اند بی رو بچسبونی به رپت
میکنم شیره هاتون رو سمش
بهت تزرق میکنم تو ریه هاتو دردش
شدم به مرضاش مبتلا
ولی فهمیدم چیزی خطرناک تر نیست واسه جمع مفت برا
جز یه هنرمند کهنه کار نوگرا
چی یاد بگیرم از کی؟ کیان بزرگترام؟
نمیشه خون روی دستشونو شست با صابون
باید سرشونو با استدلال برید جا چاقو
پس منطقمو تیز کردم رفتم تو خیابون
هر کی گفت حقت بود چشت کور لیاقتت همینا بود
گفتم کوفت
ابله کم هوش
مدرسه دامداری شده بازار کار چرخ گوشت
تو اون سالها بیابونی بود تو خاکه های داراب
بیابونی بی آب و علف
تموم چشمه های جوشان آب تلف شد ..
جوونه ها قبل رسیدن به باغ
آروم می رفتن توی قصه خواب
کسی نموند جز چند خانوار
که بعد کلی کار کندن چند چاه آب
در کنار هم زندگی رو کردن آغاز
صبح کار و شخم شب دعا و آواز...
ﺯﻭﻣﻦ ﺍﻭﻧﺎ ﺭﻭ ﻣﻦ ﺭﻭ
ﻧﺮﻭ ﻣﻦ ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﺁﺭﻭﻣﻢ
ﺯﻭﻣﻦ ﺍﻭﻧﺎ ﺭﻭ ﻣﻦ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﺍ ﺑﺪﺧﻮﺍﻫﺎ ﻓﺮﺍوﻭﻧﻦ
نمیفهمی نه نفرتُ نه عشقُ
اینو میخونم هم گوش بکن هم بشنو
کدوم اجتماعه که موند مثل سابق
دست میکشم رو کله م غول بشه ظاهر نور بشه ساطع تا که چشات کور بشه کامل