از وقتی دکتر پیچید به پام
بیرون بیام
داد زدم: «وای ایرونیا
باس زنده بمونیم لای گیرونیا
خیلی کمه حاجی
با یه شیکمِ خالی
انتظار دارید
خوشحال باشم؟؛
نه!» هشدار دادم
پس پرستار
منو برعکس گرفت و زدم، آخ
از همون موقع شدم طلبکار
اولا تو خونه جنگ، دعوا
تَل، طلاق
دادگاه و سردرد
بعداً ها تو کوچه بَنگ، شهلا
اجی مجی لا فرجی
ﯾﻪ ﻋﺪﻩ ﻓﻌﺎﻟﻨﻮ ﻣﺎ ﻓﻠﺠﯿﻢ
ﺗﻮ ﺍﯾﻦ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻋﺠﯿﺐ
ﺑﺎﺱ ﮐﻠﯽ ﺩﻣﻮ ﺑﺎ ﻗﻠﻢ ﭼﯿﺪ
ﺍﯾﻦ ﺑﺤﺜﻮ ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺗﻌﺒﯿﺮﺵ ﮐﺮﺩ
ﻣﯽ ﮔﻦ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭ
بینَم اصاً اونوقت خبریه اونجا
این حس که انگار همیشه توو خطری هَ؟
خلافی غلاف توو کمریه آدم
مث من که بگن اسمشو نبری هَ؟
یه سری که اَ رو کوه پیچیدن حلالشون
و الا باقی عمرو از توو میدیدن
یه سری دیگه ام لفظ میان اَ بوی میهن
اما من میدونم کجان و دارن چ کو*ی میدن
میگی مجبور شدیم جون داداش حالا
نهایت مشکل بوده توو خونه باهاش
یا دیگه نمیماسیده بهش از پول باباش
۴تا شبکه هم میبینن و میگن این جوجه با ماست
ما اَ دهن بود حرف اگه زدیم
یه روزایی خوب یه روزایی پخِ زمین
تا آخرش اینجاییمو اگه یقه نشیمو
پرمون نگیره به پره کسی و هر کسی
نمیماله داشت میشناسی منو
هیچ موقع حال نکردم با زیر خوابیدن
هنو تو اتاقمو میکنم کیپ لای در و
مینویسم و تهرانو با شعر گا*یدم
ﻣﺜﺎﻝِ ﻋﻠﻒِ ﻫﺮﺯ ﺧﺒﺮﺍ ﻣﯿﭙﯿﭽﻪ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﻡ ﻭ
ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻤﻢ ﻣﯿﺮﺳﻪ ، ﺍﯾﻨﺎ ﻣﯿﮕﻦ ﻻﻝ ﺷﺪﻡ
ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺑﯿﺎﻥ ﻣُﺪ ﺷﺪ ﻫﻤﻪ ﺟﯿﮕﺮ ﺩﺍﺭ ﺷﺪﻥ ﻭ
ﺍﯾﻦ ﺗﺮﺳﻨﺎﮎ ﺗﺮﯾﻦ ﺭﻭﺍﻝِ ﺧﻔﻪ ﮐﺮﺩﻧﻪ
ﮐﻪ ﻓﺸﺎﺭِ ﺩﺳﺘﺎ ﺭﻭ ﺣﺲ ﻧﮑﻨﯽ ﭘﺲِ ﮔﺮﺩﻧﺖ
ﻭ ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ، ﯾﻪ ﺷﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﺳﺮﻩ ﺩﻏﺪﻏﻪ
ﮐﻪ ﭘﺸﺖِ ﭘﺮﺩﻩ ﺩﺳﺘﺎ ﻗﻨﻮﺗﯽ ﺗﻮﻭ ﺻﻒِ ﺍﻭﻟﻪ
ﯾﻌﻨﯽ ﺷﺮﻑ ﺩﺍﺭﻩ ﺩﺷﻤﻦ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﺻﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ
ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﻮﺩﻩﯼ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝِ ﺑﺪ ﺑﺪﺭﻗﻪ
حسرت کشیدن از نرسیدنام
من دراز کشیدم رو زمین گرم و
کلی راز توو این قلب سردمه
از این زندگی دیگه دل سرد شدم
یادم میاد که 7 سالم بود
وقتی بچه بودم خیلی دردا کم بود
آقام تو جیبش پولی نبود
ماهی تو تنگ دیگه پلک نمیزد
کسی دیگه به رویاهام فکر نمیکرد
این دردا شده یه عقده واسم
خودمو گم کردم تو یه شهر مرده ها
به تیک تاک ساعت همش قفلی زدم
دیگه برا نماز خوندنم بستم قامت
این دردا دیگه واسم نیستن راحت
جوهر خودکار رویه دفتر قلبم
شده واسه این مرد یه پشت کار خوب
میخوام پر بکشه این کفتر غمم
ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺮﺩﻡ
ﭘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺟﻨﮕﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﭖ ﻭ ﺭﺍﮐﺖ
ﯾﺎ ﭘﺎﺭﮐﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﺑﺎ ﺗﻮﭖ ﻭ ﺭﺍﮐﺖ
ﺗﻔﺎﻭﺗﻮ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺗﻮﻭ ﺳﺮ
توو جیبش و هوا عالی بود ، دود جاش خالی بود
بابایی تند و تیز نبود ولی کاری بود
هر چی سگدو میزد فکر میکنی کافی بود؟
نه ، به تهشم میرسید سخت عینِ رانی بود
بارِ همه چی رو دوشش ، بیگاری بود
مشکلِ مالی بود ، به فکر کمبودای آتی بود
حقش فقط اون اول رسید بهش و
واسه همینم دیگه قاطی بود
میدیدیش انگار توو دلش میگه ، قانونو ولش دیگه
فردا صاحب کارمو لهش میکنم و سرِ چهار راه میدم قرش آآ
سیگارش شکست و بالاجبار ، بخیش زد بهتر از پزشکا
همچین چاقش کرد که انگار ، مخالفِ رژیمه
ﻫﻪ ، ﺁﺩﻡ ﺑﺎ ﮐﺮﺩﻩ ﻫﺎ ﻣﺮﺗﻔﻊ ﻣﯿﺸﻪ
ﺑﺎ ﻧﮑﺮﺩﻩ ﻫﺎ ﺟﺴﻮﺭﺍﻧﻪ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻣﯿﺸﻪ
ﺍﯾﻦ ﯾﻪ ﺟﻤﻊ ﺑﻨﺪﯾﻪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺩﯾﺪﻡ
ﭘﺲ ﺍﻭﻝ ﺩﻭﻣﯽ ﺭﻭ ﺍﺭﺟﺤﯿﺖ ﻣﯿﺪﻡ
ﺗﻮﻭ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻫﻨﺮﺍ ﺭﻭ ﺑﻠﯿﻂ ﻣﯿﮑﻨﻦ
ﺑﺎﺯﯾﮑﻨﺎ ﺗﯿﻢِ ﺧﻮﺩﺷﻮﻧﻮ ﺩﺭﯾﺒﻞ ﻣﯿﮑﻨﻦ
ﺁﺩﻡ ﺧﺎﮐﯽ ﺑﺎﺷﯽ ﺑﺎﺯﻡ ﮔﻠﯿﺖ ﻣﯿﮑﻨﻦ
نصیحت می کردی وصیتو درک کنم
همین می شد دلیل به بقیشم شک کنم
مادرم میگه برو حیفه نمون
میگم کجا برم آخه منه دل نگرون
واسم قصه نخون با این قسط کلون
من ناامیدم تو باز بگو خیره جوون
ﺑﻌﺪ ﮐﻠﯽ ﺳﮑﻮت ﺑﺎزم ﻟﺐ وا ﮐﺮدﯾﻢ ﺑﺎزم اوﻣﺪﯾﻢ ﻫﻮس دﻋﻮا ﮐﺮدﯾﻢ
ﻣﯿﮕﺮدﯾﻢ دﻧﺒﺎل اون ﺑﭽﻪ زرﻧﮕﯽ ﮐﻪ وﯾﺮاژ ﻣﯿﺪاد روﯾﻪ ﺑﯿﺖ ﮐﻠﻨﮕﯽ
ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮاﺳﺖ ﺧﯿﺮ ﺳﺮش ﻣﺎرو ﺗﺤﻘﯿﺮ ﮐﻨﻪ اﻣﺎ ﻓﮑﺮﺷﻮ ﻧﻤﯿﮑﺮدش ﯾﻪ ﺟﺎ ﮔﯿﺮ ﮐﻨﻪ
ﺑﺘﻤﺮک ﺳﺮﺟﺎت آﺧﻪ ﺑﭽﻪ ﺳﻮﺳﻮل دﻟﺖ ﺧﻮش ﻣﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﯾﻪ ﻣﺸﺖ ادا اﺻﻮل
ﺑﻬﺘﺮﻩ ﺑﺮی ﭘﯽ ﻣﻮزﯾﮏ ﺑﻨﺪری واﻧﻘﺪ ﺑﺎ اﻋﺼﺎﺑﻢ دﯾﮕﻪ ورﻧﺮی
ﻣﻮزﯾﮏ ﻣﺎ ﺟﻨﺴﺶ ﻫﺎی ﮐﻼﺳﻪ ﮐﻠﯽ رﯾﺘﻢ ﻣﯿﺘﻢ ﺷﺪﻩ ﺗﻮ اﯾﻦ آﻫﻨﮓ ﺧﻼﺻﻪ
ﻣﺎ رﭘﻮ ﺧﻮﺑﺶ ﮐﺮدﯾﻢ ﻣﺜﻞ آﻧﺘﯽ ﻫﯿﺴﺘﺎﻣﯿﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮﻗﺮار ﺑﻤﻮﻧﯿﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﮕﻮ آﻣﯿﻦ