برو تو اتاق من درو ببند پشت سرت
حرف دارم باهات حسابی بگیر بشین محکم
کنار تختم چندتا کشوان بازشون کن
اولی چند تا کتاب قدیم یادشون خوش ..
شنگول میشی اگه این ٣ کام حبسشه
نزار چپ شه دنیا باهات
دس به یقه شو یجوری با کل خوابات
توو قلبم جنگه میذارم میرم هرچی هس
سخت شد برام أ وقتی که فهمیدم
هرجا برم راضی تر از اینم..
مخا خسته از زر زره دور
حرفای مفتی که قرقره شد
دو رو دیگه منم هم بندشونم هِهم
با این همه موندن
اشتباس اما به همه بگو موندم
توو خاکه ایران امیدوارم ..
من اینم خوب یا بد با بال پرواز
من اینم
دنبال من نیا تا نری از یاد
من اینم
مث همه اونا که کت بسته بودن
شاید دو رو دیگه منم هم بندشونم هِهم
با این همه موندن
اشتباس اما به همه بگو موندم..
میدونم میگیره دستم یه روز و میکشه پرده از رو تصویرش
لخ و لخ پات روی خش و خش برگا
فصل هر وکره رفت و باز رسیده سرما
اگه خوش بودن کی نفس نفس زد
بذا نفهمن سگ دو زدی که نه نگی
اگه دلشون چیزی هوس کرد
مثِ روزایی که گفتنو نگفتی
مثِ قورت دادنای همیشت
با خودت حلش کن مث همین شهر
اینا که آدم نمیشن ..
نگام به سمت خط صاف توی جاده
دلم یه کوه غصه از گذشته ساخته
دنبال جاییم
تو رودا ماهیم
بی اسم و ماهیت
همیشه جارییم