دو تا لش روی هم، شب روی تخت
صبح بعد جنگ جای چنگ روی من
باهم خوب بودیم ما دو تا وُ روول میپیچیدیموُ
با هم میکشیدیم مثل مغزای هنگ
گرگ باش
مثه من
مثه ببر
مثه جغد تو پرسه های شب
مثه سنگ تو لحظه های سخت تو عرصه های تنگ .
گریه نکن شاید این یه قسمت بوده
به اون بچه می خندی چون خورد زمین
این چیزا رو می بینم می کنم خود زنی
یه روح خسته
یه جسم ضعیف
هیچی دیگه نمیشه مثه قدیم نه !
هنوز روزا بوی خوب میده دوُرم
لاشیا که میدَنوُ این ناشیا که فوُرَن
کردن با من همیشه نمیشم با کسی چفت
همشونم میگن من از جای دیگه پُرام
من همونی که خوش بود یه وقتی !
سرحال و سنگی سف بود می فهمی ؟
یه روزی برای داشتن من // چشاتو روی همه چی بستی
.
گفتم این رابطه آسون نیست // پرسیدم هستی ؟، گفتی هستی
جا دیگه مرفین و رگ بود و سرنگ
نپرس تا غمامو خوابش کنم
من که برای تو دارم حکمِ یه قاتل یه جایی هستم دلیلِ شعرِ یه شاعر
روزگار خوب تا نکرد بام ولی منو خوب تاکرد