انجمن های تخصصی فلش خور

سهمی که بردم و زخم رو پشتم

یادم بیار که کیا کشتنم

کیا پشتم بودن و حالا دشمنن

نبینم اشک بریزی اون اشکاتو پاک کن
مثه مرد برو به سمت کشوی چهارم

من بچه ی آوارم

نادیده بگیر از من من کوچه هام کوچیکه

اما اندازه ی دستای دنیا واست جا دارم

میپاشه باز نمک رو زخمم ..
یه گوشه تو اخمم..
اووف اینا خیلی پخمه ان ..

نمی دونم سرم کجاست

من تو خوشی زنده ام

تو از چیزی که نوشتی نمی دونی

ولی می نویسی جوری که می تونی

یه درد بد تو سینه
یه درد لاعلاج
از نیازی که یه ادم اس وپاس به خون
از نیازی که یه جوون اس وپاس به خون داشت
من سرباز قماری بودم که اس و شاه نشون داشت
بی بی ام تو این قمار داشت حکم مادرم
هیپ هاپ لعنتی شد زندگی و باورم ..

محکم گفت پرم شکست
نوک مدادش رو تنم شکست
شاعرم کرد، شعر شد
هر کلمه که روی تنم نشست

تو دنبال سوژه واسه رقصیدنی
اون مداد الکی نی علی می نویسه باهاش
هرجایی می ره اونم دیده میشه باهاش
گلوی ما چند سال زیر تیغه داداش

شکممون کارد برید

گلومون طناب جویید

وعده های سم می خوریم

معدمون سم برید

دولت بده
دوست داره بگه و به کسی مهلت نده
بهش میگی صبح پاشو میگه خُب سختمه
بعد میخواد کُلاشو دید ببینه تووش کفتر ..