همون که روزی بود اونقدی که روزی بود
راضی بود بسش بود دنیا توی دستش بود
زیر پاش لغزش شد ، دنیاش بی ارزش شد
طرد شد ، سرد شد توی مشکل غرق شد ..
دنیارومحکم صداکن زنده باد اشتباهِ خوبِ من...
کردنی ترین اشتباه زندگیم...
میره روز میشه شب بعدش هفته
هر کی داشتی بهت زده رفته
همه آدمای دورت پر زدن پیش
بجز گذری یا که خب سر زدن هیچ ...
چه خوب اشتباه کردم من، چه خوب
چه خوب بود حسِ اولم که گفت لباتو وا کن
نده معرفتی ، ما خودمون 3تا برادریم
شهردار و سردارو یکی فاز تراوری..
همه رفیقامم دورم واستادن
نشو صمیمی بام اگه 2بار بات دست دادم
دفع بد هم اگه من و دیدی نمالی هیچی لاش
نزدیک نیا از اون دورا تماشاچی باش ...
شاید توی زندگیمم له شدم ولی تموم میشه با خنده
منم و صدای من این صدامه که می مونه جای من
نه خوشگله نه زشت نه عامه پسند
نه واسه مهمونی خوبه نه توی ماشین
وسط یه جاده پر از منظره قشنگ ..
گور بابای غم
من میرسم به چیزی که لایقم
مهم نی براشون ته بازی چی میبرن فقط میخوان برسن به تهش زود تر
هعی بابا خفن تو رو خدا بذا بریم جلو مارو نبد ...
دلم پر بود یادم نیست حالم چطور بود
پای چشم سیاه به رنگ نصفه شب
تو دلم آفتاب سر ظهر بود