دلا غافل ز سبحانی چه حاصل؟
مطیع امر شیطانی چه حاصل؟
ﻻﻟﻪ ﺑﺴﯽ ﺗﻨﮓ ﻭ دﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﺲ ﻫﻨﺮﻡ ﻫﺴﺖ ﻭﻟﯽ ﺩﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﻧﯿﺴﺖ
تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق
هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم
من همین قدر که با حال و هوایت گهگاه
برگی از باغچه ی شعر بچینم کافیست
تو به من میخندی و به خود میگویی
باز می آید و میسوزد در این عشق ولی
بر نمیگردم نه
میروم انجا که دلی بهر دلی تب دارد
عشق زیباست و حرمت دارد
دلبر برفت و دلشادگان را خبر نکرد
یاد حریف شهر و رفیق سفر نکرد
یا بخت من زریق مروت فروگذاشت
یا او به شاهراه طریقت گذر نکرد
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن ک چنین خوب چرایی؟(:
یاری از کس نمیبینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد
در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگس مستش مست
توانا بود ھرکہ دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود