ماجرایِ دل به اظهارِ دگر محتاج نیست
گوش اگر باشد، نفس هم نالهی آهستهایست
تا جهان باشد نخواهم در جهان هجران عشق
عاشقم بر عشق و هرگز نشکنم پیمان عشق
تا حدیث عاشقی و عشق باشد در جهان
نام من بادا نوشته بر سر دیوان عشق
قمار عاشقان بردی ندارد از نداران پرس
کس از دور فلک دستی نبرد از بدبیاران پرس
«سرِ آن نــدارد امشب که برآید آفتابی / چه خیال‌ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی»
یاد بگذشته به دل ماند و دریغ نیست یاری که مرا یاد کند
فروغ فرخزاد
در مکتب حقایق پیش ادیب عاشق
هان ای پسر بکوش که روزی پدر میشوی
یاد باد آن که ز ما وقتِ سفر یاد نکرد
به وداعی دلِ غمدیدهٔ ما شاد نکرد
✿☆✿
در عالم پیر هر کجا برنایی است
عاشق بادا که عشق خوش سودایی است
تنـــت بــه نــاز طبـــیـبان نیازمـند مباد
وجــود نـازکــت آزرده گـزنـد مباد
ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود
دانی که چرا ز میوه ها سیب نکوست؟
نیمی رخ عاشق است و نیمی رخ دوست
این زردی و سرخی که در آن می بینی
زردی رخ عاشق است و سرخی رخ دوست